#پاراگراف ابتدا بشر، پیش از هر چیزی طرحی است که در درون گرای | دانشگاه جندی شاپور
#پاراگراف
ابتدا بشر، پیش از هر چیزی طرحی است که در درون گرایی خود میزیَد. سپس، و بدین گونه وجود او از خزه و تفاله و کلم، متمایز میشود. هیچ چیز دیگری پیش از این "طرح" وجود ندارد. برای او سرنوشتی از قبل مقدور نیست. بشر، پیش از هر چیزی، همان است که طرح شدنش را افکنده است. چیزی است که در تحقق آن کوشیده، نه آنچه خواسته است بشود، زیرا آنچه ما معمولا از "خواستن" قصد میکنیم، تصمیمی است آگاهانه و برای غالب ما مؤخر بر خود خواستن است: میخواهم وارد حزبی شوم، میخواهم کتابی بنویسم، میخواهم ازدواج کنم، همه اینها نمود و تظاهری است از انتخابی قبلیتر و خود به خودتر از آنچه "خواستن" مینامیم.