رایجترین بیماری عصر ما "انفعال" و "قربانی گری" است. این نسل بیمار در دنیا، قهر کردن، اقدام نکردن، کناره گیری کردن، افسردگی کردن و احساس بدبختی و بیچارگی داشتن را انتخاب کرده اند.
آنها شیوه "نگرش ایستا" دارند، یعنی معتقدند هیچ چیز تغییر نمی کند و هر چه هست، همانطور غیر قابل تغییر باقی خواهد ماند.
و آنها "کانون کنترل بیرونی" دارند، یعنی باور دارند که همیشه عوامل بیرونی (بیرون از خود) زندگی آنها را کنترل می کند و آنها هیچ نقشی در زندگی خود ندارند.
آنها اگر می دانستند خیلی چیزها در زندگی (درون و بیرون از خود) هست که میشود بهبود داد و اگر می دانستند هنوز روی بخش بزرگی از انتخابها، زندگی و سرنوشتشان کنترل دارند، آنگاه قطعا خود و اطرافیانشان "معنا" و "لذت" بیشتری را در زندگی تجربه می کردند.
