آرام بخش ها خود شکنجه گرند، و گنجشک ها بر شانه های اندوه پرهایشان ریخته شاخه های شب پر از صبح های نشکفته... رویاهایم نامرئی کابوس اما در مُتکایم چاقو به دست،رژه می رود! و من در سرکشی عقربه ها اتاق را دار می زنم و در نگاه لحظه ها قصاص...! #لیلا_ادبی @adabi_leyla 794 viewsلیلا ادبی, edited 15:10
