#روایت_اندیشه این مردمان به نِفاقْ خوشدل میشوند، و به راست | انجمن ادبی روایت
#روایت_اندیشه
این مردمان به نِفاقْ خوشدل میشوند، و به راستی غمگین میشوند. او را گفتم: "تو مرد بزرگی، و در عصرْ یگانهیی." خوشدل شُد و دست من گرفت و گفت: "مُشتاق بودم و مُقَصِّر بودم". و پارسال به او راستی گفتم، خَصْمِ من شُد و دشمن شُد. عجب نیست این؟ با مردمانْ به نفاق میباید زیست، تا در میان ایشان با خوشی باشی. همین که راستی آغاز کردی، به کوه و بیابان برون میباید رفت. که میان خَلْق راه نیست.