پرایس اکشن را می‌توان به دو بخش کلی تقسیم کرد: وجه مشترک این د | معرفی دوستان( برای دیدن دورهای مفید)

پرایس اکشن را می‌توان به دو بخش کلی تقسیم کرد:
وجه مشترک این دو گروه اینست که از اندیکاتور برای تحلیل استفاده نمی‌کنند مگر در مواردی خاص مثل آقای فولر که از مووینگ استفاده می‌کند.

گروه اول کسانی هستند که تحلیل تکنیکال کلاسیک را ادامه داده اند و در چارت در پی الگو ها هستند و سطوح پیوتی رسم می‌کنند و با شکست یا برگشت سطح دیدگاه می‌گیرند همچنین ممکن است از الگوهای کندلی استفاده کنند برای فهم حرکات قیمت.
با مثلث ها کار می‌کنند با برک اوت ها با پیوت ها و به طور کلی الگوهایی که قیمت از خود به جا می‌گذارد.
آقایان البروکس، لنس بگز، تایمون وولر، گلن وودز، نایل فولر، استیو نایسون جزو این دسته هستند.

از دوستان ایرانی هم آقایان خاکستر و کریس (ایچیموکو) در بخش شکست سطوح دیدگاهی نیکو دارند.



گروه دیگر پرایس اکشن شاخه ی جریان سفارشات و ذهنیت برای درک اردر ها و حجم آنهاست.
وایکوف، سم سایدن و شاگردان او آلفونسو و ایف rtm و همچنین ردسورد این سبک را گسترش داده اند.
منصور ساپاری و هانزو نیز از شاگردان مکتب rtm هستند که به طور اختصاصی روی الگوی qm و شدو ها کار کرده اند.
کریس لیت نیز با توجه بیشتر به کندل ها سبک عرضه و تقاضا را از جهتی دیگر نگاه می‌کند که می‌تواند اثر بخش باشد.

از دوستان ایرانی جناب سالیوان(سلمان انفراد) از کسانی هستند که سبک rtm را به فارسی ترجمه و دیدگاه هایی نیکو نیز بر آن اضافه کرده اند.