2017-06-25 00:58:50
منشأ شراب خواری اهل سقیفه
در ربیع الابرار زمخشرى است که درباره شراب سه آیه نازل شده ،
یکى آیه ((یسئلونک عن الخمر و المیسر)) است که بعد از نزول آن بعضى از مردم ترک کردند و بعضى نکردند،
حتى یک نفر شراب خورد و با حال مستى به نماز ایستاد، و در نماز هذیان گفت .
به دنبال آن این آیه نازل شد: ((یا ایها الذین آمنوا لا تقربوا الصلوة و انتم سکارى ))
باز عده زیادى از مسلمین دست از آن بر نداشته و به میگسارى خویش ادامه دادند.
حتى در این ایام
عمر در حال مستى استخوان فک شترى را برداشته و بر فرق عبد الرحمن بن عوف کوفت ، و سرش را مجروح نمود و سپس نشست و شروع به خواندن اشعار اسود بن یغفر نمود، و بر کشته شدگان بدر نوحه سرایى کرد، و بر آنها گریست ، و معنی آن اشعار اینها است :
یعنى چه بسا کنیزان نغمه سرا و هم پیاله اى گرامى در چاه بدر پنهان شدند
آیا ابن کبشه ما را به زنده شدن بعد از مرگ وعده مى دهد؟!
و چه معنا دارد که انسان پس از آنکه صدى وهام شد دوباره زنده شود؟
او اگر راست مى گوید مرگ را از من بگرداند، نه اینکه بعد از پوسیدن استخوانهایم بار دیگر زنده ام کند،
آیا کسى هست پیامى از من بسوى رحمان ببرد
و به او بگوید که من روزه رمضان تو را نمى گیرم ؟
آرى به خدا بگویید اگر مى تواند مرا از نوشیدن منع کند،
اگر مى تواند مرا از خوردن جلوگیرى نماید.
این داستان به سمع مبارک رسول خدا (ص ) رسید،
پس رسول الله خارج شد در حالیکه چنان به خشم در آمده بود و چنان به سرعت حرکت مى کرد که ردایش به زمین کشیده مى شد، وقتى به او رسید دست بلند کرد تا او را با چیزى که در دست مبارکش بود بزند و تادیبش کند.
عمر گفت : پناه مى برم به خدا از غضب خدا و غضب رسول خدا. رسول الله (ص ) از شنیدن این کلام لحظه اى آرام گرفت ،
و این آیه نازل شد: ((انما یرید الشیطان ... فهل انتم منتهون ))
عمر وقتى آیه را شنید عرض کرد: آرى منتهى شدیم ، و دست از این عمل برداشتیم .
ربيع الأبرار ونصوص الأخيار ج5 ص10
آلوسى با استناد به عمل صحابه و شراب خوردن آنان پس از نزول آيه مورد اشاره، دلالت آيه را بر حرمت شراب نپذيرفته و مىنويسد:
بزرگان صحابه پس از نزول اين آيه به خوردن شراب ادامه دادند.
روح المعاني ج1 ص509
بزرگان صحابه بعد از نزول آيه حرمت شراب در سوره بقره باز هم مي آشاميدند
و دست بردار نبودند
و بسياري از حفاظ و مفسرين نزول ايات حرمت شراب را در اوايل هجرت ميدانند و ايه سوره مائده جهت تشديد و تاکيد حرمت بود.
تفسير القرطبي ج3 ص60
به هر حال در نزد همه مسلم است که اين دو خليفه شراب ميخوردند و عجيب تر آنکه عمر نه فقط پس از تحريم شراب از آن دست بردار نبود بلکه تا ساعت آخر مرگش شراب انگور را ميخورد.
از عبد الله بن عبید بن عمیر نقل شده است :
که هنگامی که عمر بن خطاب ، چاقو خورد ،
مردم به او گفتند : ای امیر مومنان ، اگر نوشیدنی بنوشی (خوب است ) ؛ پس گفت : به من نبیذ دهید !!! و نبیذ از دوستداشتنی ترین نوشیدنی ها در نزد وی بود .
عبد الله گفت : نبیذ از زخم وی همراه با لخته های خون خارج شد
تاريخ دمشق ج44 ص430
ونيز آمده است که عمر شراب تند را خيلي دوست ميداشت. او ميگفت:
براي رفع حرمت شراب در آن آب مي ريزيم !!!
و نيز ميگفت: براي هضم گوشت شتر تنها شراب آنگور مفيد است !!!
السنن الكبرى ج8 ص519
@ahl_beit
128 views21:58
ا
