دکتر ساعی؛ والاتر از استاد
پس از یک هفته بیخبری از دنیا امروز خبردار شدم که دکتر احمد ساعی، استاد بازنشستۀ علوم سیاسی دانشگاه تهران دیار فانی را ترک کرده و به لقاء خدا پیوسته است.
یاد استاد ساعی تا ابد جاودان باد. او برای شاگردانش بیش از یک استاد بود. به واقع دکتر ساعی با شاگردانش رفاقت میکرد؛ آن هم رفاقتی همراه با فروتنی و یکرنگی و دلسوزی و مددکاری و دستگیری.
من مرهون تعلیم و مهر و محبتِ استادم. او نمونۀ یک استاد ایراندوست و زحمتکش و ساعی بود که هر چه در توان داشت در طبق اخلاص میگذاشت و بیدریغ به شاگردان و دوستانش تقدیم میکرد.
فصلی از نوع تدریس و معاشرت با استاد ساعی را بخصوص دورانی که به همراه زنده یاد دکتر جواد شیخالاسلامی و دکتر رضا رئیسطوسی، در دانشکدۀ حقوق در معرض اذیت و آزار صاحبان قدرت قرار گرفته بود، در کتاب "بهار زندگی در زمستان تهران" شرح دادهام.
خداوند اجر سالها تلاش و سختکوشی و تحمل عوارض سخت بیماری او را، آرامش ابدی قرار دهد و به همسر بینظیر و پسران و دوستان و همکاران و شاگردانش شکیبایی عنایت فرماید.
@ahmadzeidabad