تیر . در اوستا «تیشریه»، در زبان پهلوی «تیشتر» و در زبان فا | اهــورا
تیر . در اوستا «تیشریه»، در زبان پهلوی «تیشتر» و در زبان فارسی صورت تغییر یافته آن یعنی «تیر» گفته شده که یکی از ایزدان است و به ستاره شعرای یمانی اطلاق میشود. فرشته مزبور نگهبان باران است و به کوشش او زمین پاک، از باران بهرهمند میشود و کشتزارها سیراب میگردد. تیشتر رادر زبانهای اروپایی سیریوس خواندهاند و هر گاه تیشتر از آسمان سر بزند و بدرخشد مژده ریزش باران میدهد.