2022-09-05 17:10:06
*پاكدستى به زبان ساده*
*محمّدعلی مفرّح بنیانگذار بانک صادرات*
بیوگرافی خواندنی
شرح کوتاه: مهندس محمدعلی مفرح، کارآفرین ایرانی و بنیانگذار بانک صادرات ایران در نهم آبان‌ماه سال 1295 شمسی در محله سرچشمه تهران متولد شد.
وی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین چهره‌های اقتصادی و کارآفرینی ایران است. مهندس مفرح سرانجام در 22 مهرماه سال 1362 بر اثر سکته قلبی چشم از جهان فروبست و در بهشت‌زهرا تهران به خاک سپرده شد.
نکات خواندنی:
پدر مهندس مفرح، حاج ابوالقاسم مفرح تاجر مشهور چای و بنیانگذار بیمارستان مفرح در تهران است.
محمدعلی مفرح در سال ۱۳۳۱ بانک صادرات و معادن ایران (که بعدها به بانک صادرات ایران تغییر نام داد) را تأسیس کرد. مفرح از ادوارد ژوزف که در آن زمان از کارشناسان بانکی خوشنام بود برای مدیریت عامل بانک دعوت کرد. بعد از ژوزف، مفرح خود بعنوان مدیر عامل انتخاب و تا اواخر ۱۳۵۶ در این سمت باقی بود.
ابتکاراتى که مفرح و همکارانش در اداره بانک صادرات به خرج دادند موجب توسعه سریع این بانک شد. نخست آنکه نسبت به توسعه شعب بانک در شهرها و دهات بطور متعدد اقدام کردند و در هر کوى و برزنى شعبى از بانک صادرات به چشم مىخورد و جوابگوى احتیاجات کسبه و تجار و مردم بود؛ دوم آنکه در نحوه معاملات و عملیات بانکى تسهیلات زیادى براى مشتریان قائل شدند و اساسا سیستم کاغذبازی که در بانکها به حد اعلا وجود داشت در این بانک مطلقا ملاک عمل نبود.
تاسیس دبیرستان بانکداری یکى دیگر از شاهکارهاى مدیریتى مفرح بود. این دبیرستان که به منظور تأمین نیروی کار متخصص بانک تشکیل شده بود، از دانش‌آموزان علاقه‌مند براى تحصیل دعوت به عمل مى‌آورد و آنان پس از پشت سر گذاردن دوره چهارساله کلاس‌ها موفق به اخذ مدرک دیپلم بانکدارى از دبیرستان بانکدارى بانک صادرات که مدارک آن از سوى نهادهاى ذیربط مورد تائید بود مى‌شدند و در صورت تمایل به استخدام بانک صادرات نیز درمی‌آمدند.
در مدت مدیریت مفرح در بانک صادرات (1333 الی 1356) تعداد شعب این بانک از یک شعبه در سال ۱۳۳۱، به سه هزار و پانصد شعبه بالغ شد. تعداد شعب خارج از کشور نیز حدود ۶۰ شعبه شد که بیشتر آنها در کشورهای حاشیه خلیج فارس و بقیه در لبنان، مصر، یونان، آلمان، فرانسه، انگلستان و آمریکا ایجاد گردید. همچنین در این مدت و در سال ۶–۱۹۷۵ میلادی بانک صادرات ایران در ردیف یکی از صد بانک برتر جهان قرار گرفت.
مهندس مفرح در بانک از تشریفات بیهوده به تمام معنی بیزار بود. محل اقامت او خانه قدیمی‌ساز کوچکی در یکی از کوچه‌های فرعی خیابان کاخ تهران بود. هیات‌مدیره بانک در خفا برای او زمینی در نظر گرفتند و خانه آبرومندی بنا کردند که به پاس زحمات مهندس مفرح از طرف بانک به او واگذار کنند. اما وقتی مهندس مفرح متوجه این کار شد، دستور داد آن خانه را به قدیمی‌ترین کارمند بانک که فاقد خانه بود واگذار کنند. او همچنین هرگز موافقت نکرد که حقوق او از حقوق یک رئیس شعبه تجاوز کند و هرگز نپذیرفت بانک برای شخص او اتومبیل مخصوص در نظر بگیرد.
مهندس مفرح در سال 1356 از مدیریت کناره‌گیری کرد و مابقی عمر خود را در کنار خانواده‌اش گذراند.
نامه مرحوم مهندس مفرح در پاسخ به پاداش هیأت‌مدیره وقت بانک صادرات برای تقدیر از سالها تلاش نامبرده در هنگام خداحافظی از بانک، براستی یکی از اسناد تاریخی بزرگمردان پاک اقتصاد ایران و الگویی ستودنی برای مدیران محترم فعلی بانک‌هاست.
متن این نامه بدین شرح است:
بهترین پاداشی که از خدمات ناقابل خود می‌برم، این است که بانک صادرات ایران را پا برجا و رو به پیشرفت می‌بینم و از خاطره‌های روزگاران متمادی همکاری صمیمانه با همقطاران شاد می‌شوم. چون فعالیتی ندارم و احتیاج به تحرک زیاد نیست از قبول اتومبیل (مرسدس بنز مدل ۱۹۷۴) معذورم. درباره حق خدمتی که مرقوم فرموده‌اید (به اینجانب) مادام العمر پرداخت خواهد شد، خواهشمندم حسابی تحت عنوان "حساب مددکاری" در بانک افتتاح و آن وجوه را مرتبا (علاوه بر تتمه هر وجهی که در زمان خدمت به این جانب تعلق گرفته) به آن حساب واریز فرمایند به ترتیبی که حق برداشت از آن مشترکا با فرزند اینجانب آقای قاسم مفرح و رئیس کارگزینی وقت بانک صادرات ایران باشد .این حساب برای یاری رساندن به شاغلان و یا بازنشستگان و یا از کارافتادگان و یا خانواده‌های آنان است تا هر نوع و هر مبلغ که آن دو نفر صلاح بدانند اقدام فرمایند. در صورتیکه آئین‌نامه و مقرراتی لازم باشد همان دو نفر آقایان مسئول تهیه و تنظیم آن ماجرای آن هستند. از این حسن توجه هیأت‌مدیره سپاسگزارم. سلامت و سعادت همگی و پیشرفت روزافزون بانک صادرات را همواره مسئلت دارم.
روحش شاد و یادش گرامی
@Ajibvalivaghaei
20.4K views14:10
ع
