یکی از درخشان‌ترین کارهای مدنی این روزها همین آتش زدن شال‌ها و روسری‌هایی است که چهار دهه با اجبار و تحقیر و توهین بر سرشان کرده‌اند؛ سوزاندن نمادهای اجبار و ظلم.
چرا در حالی که اعتراضات به دهها شهر ایران کشیده شده؛ خامنه‌ای در سخنرانی اخیرش سکوت کرده است؟ چون وضعیت از سه جهت برای او پیچیده است؛ هم مبدأ اعتراضات، هم مقصد اعتراضات و هم وضعیت نظام در این روزها.
"مبدأ اعتراضات" یعنی قتل یک دختر بی‌گناه، غیرقابل توجیه است و راه فرار ندارند. "مقصد اعتراضات" خلاصی از حکومت دینی است، حتی اگر حداقل مطالبات را برداشتن اجبار بدانیم باز هم چون اجبار با هویت نظام گره خورده است نمی‌تواند عقب‌نشینی کند.
"وضعیت نظام" هم وقتی رئیس دولتش در نیویورک است دشوار است چون برای هر خشونتی که مرتکب می‌شود کار رئیسی در سازمان ملل سخت‌تر می‌شود؛ آنهم کسی که از روی نوشته می‌خواند و بلد نیست در برابر حوادث و پرسش‌های ناگهانی چه بگوید.
@Akbarein
