آنجا که زهرا رهنورد ایستاده! امروز، ۲۵ بهمن، آغاز سیزدهمین سا | محمد جواد اکبرین
آنجا که زهرا رهنورد ایستاده!
امروز، ۲۵ بهمن، آغاز سیزدهمین سال زندان خانگیِ سه چهره سیاسی ایران است که از سال ۱۳۸۹ تا امروز، بدون محاکمه زندانی‌اند و هرگز حاضر به عقب‌نشینی و "توبه" نشده‌اند اما سه گونه مقاومت را در پیش گرفته‌اند. مهدی کروبی در نقطه مقاومتِ سال ۸۸ ایستاده و همچنان بر «از دست رفتن جمهوریت و اسلامیت نظام» تاکید می‌کند. میرحسین موسوی اما به سال ۱۴۰۱ رسیده و در امتداد عبور از حکومت «فرعون» که توصیفش در سال ۸۹ بود، پا در تأسیس «قانون اساسی جدید» نهاده است؛ ولی زهرا رهنورد کجاست؟ چرا امضای او پای بیانیه میرحسین موسوی نیست؟ شواهدی وجود دارد که رهنورد نقطه‌ای فراتر از ۱۴۰۱ را می‌بیند:
۱) در سال ۸۸ وقتی فارین پالیسی او را به عنوان سومین چهره برگزیده جهان انتخاب کرد او درمصاحبه‌ای، در پاسخ به سوالی در این‌باره گفت: اول باید عرض کنم بیش از هر چیز من خانم رهنورد هستم نه خانم موسوی. (۲۴ آذرماه ۸۸ کانون زنان ایرانی) در همان مصاحبه می‌گوید: «زنان ما هرکجا که باشند، چه در داخل زندان، چه در خارج زندان، چه داخل کشور، چه خارج از کشور در هر موقعیت و سن و طبقه از نظر من برترین هستند به‌ویژه در قلمرو آزادی و برابری‌خواهی که آرمان همیشگی ما زنان بوده است».
۲) در همان سال ۸۸ خبرنگار از او پرسید: «چه انتظاری دارید که در آینده تحقق پیدا کند؟» پاسخ داد: «مهم این است که کار درست انجام شود به دست هر کس که شد مهم نیست». بر خلاف خیلی از «مردان سیاست» که بیش از آنکه کنشگر حرکت باشند توجیه‌گر توقف‌اند، نگران «ادبیات رادیکال» هم نبود و گفت «تا پای جان و چوبه دار خودم را آماده کرده‌ام تا بر حقوق مردم بایستم.»
۳) جمهوری اسلامی هم تمام تلاش خود را کرد که مقاومت درخشان رهنورد را با تحریف و تاریخ‌سازی و انتشار اخبار دروغ کمرنگ کند. بزرگترین دروغ را رسانه سپاه منتشر کرد که رهنورد را از بانیان حجاب اجباری خواند در حالی که درست در نقطه مقابل، او از نخستین منتقدان حجاب اجباری بود.
او در ۲۸ تیرماه ۱۳۵۹ به صراحت درباره اجبار حجاب به روزنامه انقلاب اسلامی می‌گوید: «این کار را اگر بکنند ممکن است زنان ما یک روسری سرشان بکنند ولی هرگز حامل اخلاق و رفتار اسلامی نخواهند شد… کاری که با اجبار انجام شود عمر زیادی نخواهد داشت و زور هیچوقت پیروز نخواهد شد».
یادداشت‌ها و نقش‌نوشت‌های گاه و بیگاه از حصر هم نشان می‌دهد زهرا رهنورد اکنون در نقطه‌ای ایستاده که فراتر از ۱۴۰۱ است. میرحسین موسوی بیانیه دعوت به همفکری و همکاری برای گذار داده و ما نیازمند گامی به پیش هستیم. اکنون علاوه بر تلاش‌های کوچک و بزرگ این روزها، جای جمع و تشکلی دیگر نیز از زنان ایرانی در داخل کشور با سامان و سازمانی ملی، برای گذار از جمهوری اسلامی خالی است. از زهرا رهنورد در زندان خانگی تا دیگر زنان سربلندِ دربند یا آزاد، تا نسل جوان و مصمم زنان در زندان بزرگی به نام جمهوری اسلامی می‌توانند ابتکار عمل برای تغییر و تأسیس نظامی تازه را به دست بگیرند و از پشتیبانی نیروهای ملی در داخل و خارج کشور مطمئن باشند. جنبش زن، زندگی، آزادی با محوریت و رهبری زنان، هم مسیر را امن‌تر می‌کند و هم آینده را مطمئن‌تر.
@Akbarein
