در مواجهه با عارضه‌ی زوال در مرکبات چکار کنیم؟! به گزارش اخبا | اخبار جهرم
در مواجهه با عارضه‌ی زوال در مرکبات چکار کنیم؟!
به گزارش اخبار جهرم، عارضه ی زوال در مرکبات، علیرغم سابقه ی طولانی مدت در دنیا، که از کالیفرنیا شناخته شد و در سرتاسر جهان گسترش یافت و حتی در منطقه ی خودمان نیز سابقه ای بیش از نیم قرن داشته و به دلیل عدم طغیان در ازمنه ی مختلف نادیده گرفته شده است، حال طاغی و یاغی شده است.
اگر نماتد Tylenchulus semipenetrans را که عامل اصلی آن است (و شاید عوامل معدود انگلی) را قاتل مرکباتمان بپذیریم که عجالتا هم پذیرفته شده است دو سناریو فراروی ما قرار دارد.
یکی به دنبال کنترل همین عامل در تمامی منطقه و استفاده از مرکبات با پایه های روتین و استفاده چند دقیقه ای از آب ۴۵ درجه برای نابودی نماید است که البته با استفاده از سمومی مانند کربوهیدرات های هالوژنه و کلروپیسین و تدخین خاک باغات و... شاید با جهد و سختی فراوان، از مزاحمت آن ها کمی تسکین یابیم، لیکن شوربختی موضوع که سرایت آن را که در هر منطقه و باغی موجود است را چکار کنیم.؟!
دوباره می‌شود همین آش و همین کاسه. اما سناریو دوم که معقول و منطقی است و همت والایی را می طلبد، جراحی بزرگی است در این امر با پایه ی مقاوم و بسیار مقاوم مانند پایه ی هیبریدی swingle citrumelo و ... است که راه حلی است نهایی. همین موضوعی که نماینده محترم جهرم، دغدغه آن را دارند و از طرح های افتتاحی ایشان هویداست. خوب حالا گیریم که با این تمهیدات، مشکل زوال حل شد. آب را چکار کنیم؟! بعد از زوال، عنقریب، منتظر خشکی منابع آب خواهیم بود.
این جا نیز به دو راهی می رسیم: کشت های فوق کم آب بر و گلخانه ها و ....
همت دولت در خرید باغات حتی به قیمت چند برابر و تبدیل اراضی به صنایعی چون تولید برق از صفحات خورشیدی و....
وانگهی شهرت و آبروی شهر ما به مرکبات هم گره خورده است. آن هم راه دارد. چند باغ تر و تمیز و استاندارد را در گوشه هایی از شهر نگاه داریم. می‌پرسند پس مرکبات را چه کسی تولید کند؟
پاسخ این است که ما بحمدالله نماینده ای داریم چون کوه که در علم و پژوهش و فناوری جامع الاطراف است و سخنشان در کشور حاکم است.
این کارهایی که اخیرا در مورد کشاورزی و باغبانی انجام داده اند گواهی است بر آن تعاریف فائقه.
ما با خرید باغ های زیادی از باغداران به قیمت شیرین، برخی از چاه های آب را پلمپ کنیم برای روز مبادا که دور هم نیست.
به پاکستان بگوییم که فلان نوع پرتقال و... را برایمان تولید کن به افغانستان بذر برنج طارم بدهیم تا برایمان بکارند.
به هر حال الان است که باغداران عزیز ما محصولات خود را به ثمن بخس می فروشند و دخل‌شان به خرج‌شان نمی‌خورد.
پس همینک امید ما به دولت و دولتمردان است.
«دکتر مهدی پورداود - رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی و پردیس آموزش جهرم»
