اگر زیر پای پایتخت ژاپن زلزله‌ای ۷.۳ ریشتری بیاید چند نفر کشته | کانال علی نورانی
اگر زیر پای پایتخت ژاپن زلزله‌ای ۷.۳ ریشتری بیاید چند نفر کشته می‌شوند؟
برآورد جدید دولت کلانشهر توکیو نشان می‌دهد که وقوع زلزله ای در زیر پایتخت ۱۴ میلیون نفری ژاپن می تواند باعث کشته شدن بیش از شش هزار نفر شود.
توکیو هر ده سال یک بار خسارات احتمالی وقوع یک زلزله بزرگ در پایتخت را برآورد می‌کند. برآورد جدید حاکی از پیشرفت این کلانشهر در زمینه مقاوم‌سازی ساختمان‌ها است. رقم تخمینی جدید از کشته‌های احتمالی نسبت به برآورد ده سال پیش حدود ۳۰ درصد یا ۳۵۰۰ نفر کمتر شده است. مقامات کلانشهر توکیو این کاهش را ناشی از احداث ساختمان‌هایی می‌دانند که طی یک دهه گذشته ساخته شده‌اند و در مقابل زلزله مقاوم‌تر هستند.
هیئت پیشگیری از بلایای دولت کلانشهر توکیو روز چهارشنبه گفت اگر زلزله‌ای به بزرگی ۷.۳ ریشتر مستقیما زیر بخش جنوبی مرکز توکیو رخ دهد ۱۱ منطقه شهری آن بالاترین شدت زمین‌لرزه در مقیاس لرزه‌شناسی ژاپن را تجربه خواهند کرد. حدود ۶۰ درصد از مناطق ۲۳ گانه‌ی توکیو لرزش‌هایی با شدت سطح بالای ۶ و یا بیشتر را در مقیاس هفت درجه‌ای ژاپن ثبت خواهند کرد. (یعنی سطح یکی به آخر از لحاظ شدت زلزله).
اگر این زلزله در ساعت ۶ بعدازظهر یک روز زمستانی رخ دهد حدود ۸۲ هزار و ۲۰۰ ساختمان کاملا فرو می‌ریزند و ۱۱۲ هزار و ۲۰۰ ساختمان دیگر در آتش خواهند سوخت. این هیئت به نتیجه رسید که در چنین وضعیتی حدود ۶ هزار و ۱۵۰ نفر کشته و بیش از ۹۳ هزار و ۴۰۰ نفر نیز مجروح خواهند شد.
نتیجه‌گیری: ۱۰ سال پیش اگر در توکیو زلزله‌ای ۷.۳ ریشتری می‌آمد حدود ۱۰ هزار نفر کشته می‌شدند. اگر چنین زلزله‌ای امسال بیاید حدود ۶ هزار نفر. شش هزار نفر رقم خیلی بزرگی است اما قطعا بهتر از ده سال پیش است. اگر امروز تهران زلزله‌ای بیاید چند نفر می‌میرند؟ ده سال پیش چطور؟ پنج سال یا ده سال دیگر چطور؟
با گذشت چند سال از ریزش ساختمان پلاسکو باید کلاه خود را بالاتر بگذاریم و باور کنیم که هر روز، هر هفته، هر ماه و هر سالی که زلزله بزرگ تهران عقب می‌افتد فرصتی طلایی و تکرارنشدنی برای ماست تا جلوی نابودی صدها یا هزاران نفر را بگیریم.
فاجعه متروپل آبادان یادآوری بود که مصیبت و فاجعه مختص تهران نیست. ساخت بناهای سست و رعایت نشدن اصول مقاوم‌سازی و بی‌توجهی به بازرسی‌ها و گزارش‌های کارشناسی در هر کجا می‌تواند خسارات عظیم جانی و مالی به بار بیاورد. باید دست از عقاید غلط برای توجیه بی‌مسئولیتی، مثل «آب که از سر گذشت...» برداریم. این مَثل در مورد یک نفر صدق می‌کند نه کل جامعه. باور کنیم خیلی فرق می‌کند که آب از سر ۱۰۰ نفر بگذرد یا ۱۰۱ نفر. فکر کنیم آن نفر شاید برادر و خواهر یا فرزند خود ما باشد.
