محمد تقیزاده در ماهنامه #هنروتجربه نوشت: زینب تبریزی همانند چ | تمام چيزهايي كه جايشان خاليست
محمد تقیزاده در ماهنامه #هنروتجربه نوشت: زینب تبریزی همانند چند مستند اخیر خود که موضوعات و ایدههایی نو و بکر را دستمایه ساخت مستند داستانی کرده بود، در فیلم «تمام چیزهایی که جایشان خالیست» نیز یکی از مهمترین مسائل مبتلابه جامعه، یعنی سونامی سرطان، را اساس تولید مستند داستانی کرده است. تفاوت این کار با دیگر ساختههای تبریزی شاید وجوه بیشتر زنانگی در این مستند باشد که به دلیل پرداخت طرح اصلی داستان که نوعی بیماری خاص زنانه را به تصویر میکشد، قابل توجیه و تاویل است و تا حدی تم و حالوهوای زنانگی فیلم را در مقایسه با دو اثر قبلی فیلمساز یعنی «سلاطین خیابانها » و «والسی برای تهران» زنانهتر و (نه احساسیتر) کرده است.