#مقاله؛ کشتار خانواده سلطنتی روسیه در | ®️آدولف هیتلر | Adolf Hitler
#مقاله؛
کشتار خانواده سلطنتی روسیه
در ژوئیه ۱۹۱۸، روسیه در جنگ داخلی جهنمی غرق شد که به قیمت جان میلیون ها نفر تمام شد و کشوری که تازه ویرانی های جنگ جهانی اول را پشت سر می گذاشت دچار یک مصیبت دیگر شد. سلطنت قدیمی تزاری که مدت زمان زیادی در روسیه فرمان روایی می کردند به سر رسید نیکلای دوم آخرین تزار روسیه بود.
نیکلای در طی انقلاب سال ۱۹۱۷ مجبور به کناره گیری از سلطنت شده بود، از آن زمان او زندانی دولت های متوالی بود، ابتدا دولت موقت و سپس دولتی که توسط ولادیمیر لنین و بلشویک ها اداره می شد.
رومانوف ها از جایی به مکان دیگر فرستاده شدند و سرانجام در آوریل به اکاترین بورگ در اورال آمدند، با نزدیک‌تر شدن نیروهای روس سفید، مدت کوتاهی پس از ورود نیکلای، همسر و فرزندانش به اکاترین بورگ، رهبران شورای محلی شروع به بحث درباره اعدام آنان کردند. با این حال، اکثر آنان حاضر نشدند که بدون موافقت مسکو این کار را انجام بدهند. گلوشوکین، رییس شورای اکاترین بورگ، به مسکو رفت تا درمورد سرنوشت رومانوفها بحث کند کمیته مرکزی حزب بلشویک ابتدا این موضوع را عنوان کرد که به مصلحت می باشد که یک دادگاه در اکاترین بورگ آنان را محاکمه کند، ولی اوضاع نظامی متزلزل کشور باعث شد که این طرح کنار گذاشته شود زیرا روس های سفید در حال نزدیک شدن به آن شهر می بودند. پس آنها حکم مرگ برای نیکلای و افراد خانواده اش و نابود کردن جنازه های آنان را صادر کردند.
آنها برای اینکه به ضدانقلابیها فرصت ندهد که استخوانهای تزار را وسیله ای برای بهره گیری از جهل و خرافات اقشار مردم قرار دهند یک کمیته ویژه برای اجرای این فرمان تشکیل دادند بایکوف" (یکی از کمیسرهای اورال) نقل می کند: [در ۱۶ ژوئیه (۱۹۱۸) اشخاصی که قرار بود حکم اعدام رومانوفها را اجرا کنند، در اتاق فرمانده عمارت ”ایپاتیف " (محل اقامت تزار و خانواده اش) جمع شدند. تصمیم گرفته شد که تمام افراد خانواده را به زیرزمین عمارت ببرند و در آنجا حکم را اجرا نمایند. خانواده رومانوف تا آخرین لحظات نمی دانستند که قرار است اعدام شوند. هنگام نیمه شب، آنان را از خواب بیدار کردند و به آنان دستور دادند که لباس های خود را بپوشند و به زیرزمین آن عمارت بروند. برای اینکه بدگمان نشوند، به آنان گفتند که چون انتظار میرود ارتش سفید همان شب به این عمارت حمله کنند لذا در زیرزمین جمع شوند تا به محل دیگری برده شوند. از همراهان و خدمتکاران خانواده سلطنتی نیز خواستند که همین کار را بکنند]. موقعی که همگی آنان در زیرزمین جمع شدند، حکم اعدام آنان قرائت شد و تمامی ۱۱ نفر شامل نیکلای، افراد خانواده اش، و ملتزمان او را بلافاصله تیرباران کردند. سپس جنازه های آنان را در چند پتو پیچیدند، سوار یک کامیون کردند و به معدنی متروکه که در چند مایلی شهر قرار داشت بردند. جنازه ها را موقتا در آنجا گذاشتند و صبح روز بعد، کار نابود کردن جنازه ها شروع شد این کار تا ۱۸ ژوئیه به طول انجامید این مأموریت را یک دسته از چکیست های لتونی انجام دادند ابتدا جنازه ها را با تبر تکه تکه کردند روی آنها بنزین و اسید سولفوریک ریختند و آنها را سوزاندند. بقایای آنان را داخل باتلاقی در نزدیکی معدن ریختند و زمین مرطوب را با شن کش صاف کردند و با خزه و برگ پوشاندند تا هیچ اثری بر جای نماند رژیم شوروی، رومانوف ها را به یک طریق غیر عادی نابود کرد. رژیم شوروی به این ترتیب ماهیت دموکراتیک خود را نشان دارد؛ زیرا هیچ استثنایی برای مجازات جنایتکاران در سرتاسر روسیه قائل نشد و تزار را همچون یک راهزن عادی، تیرباران کرد.
خبر اعدام آنان رسما در ۱۸ ژوئیه اعلام شد. در ۱۹ ژوئیه ۱۹۱۸، روزنامه ایزوستیا اعلام کرد که همسر و پسر نیکلای به یک مکان امن فرستاده شده اند. بدیهی بود که کشتن ملکه سابق، ولیعهد پیشین و چهار دختر تزار از نظر مردم روسیه یک عمل بسیار زشت به شمار می آمد. وانگهی هیچ قانونی، حتی عدالت انقلابی نیز قادر نبود اعدام، پزشک مخصوص، آشپز، اتاقدار و مستخدم تزار را توجیه کند. شب پیش از اعدام خانواده تزار، هفت عضو دیگر از خاندان رومانوف در اورال اعدام شدند.
