گریبانِ پیرمرد رشتی را به جرمِ شادی گرفتند. انگار از غم گریزی | اَميرعلى قِ
گریبانِ پیرمرد رشتی را به جرمِ شادی گرفتند. انگار از غم گریزی نیست در این دیار، که دهانِ شادمانی‌های بی‌سبب را می‌دوزند تا ما را به سخت‌جانیِ خود مطمئن‌تر کنند. ما را که عادت کرده‌ایم به شکستنِ هرروزه، به دویدن و نرسیدن، به نامهربانی‌های خودمان با خودمان که زخمِ روی زخم باشیم. ما را که تصویر باشکوهِ «زیبایی» را، جایی کنار عکس‌های یادگاری که در میدان شهرداری رشت نگرفتیم، گم کردیم...
