ما به توزیع علم نمی اندیشیم! اگر(درست یا نادرست) پذیرفته ایم ک | .
ما به توزیع علم نمی اندیشیم! اگر(درست یا نادرست) پذیرفته ایم که دانش مدرن پدیده ای بازارین و کالایی است پس باید علاوه بر تولید به توزیع و مصرف آن نیز عمیقا بیندیشیم. تقویت ژورنالیسم علمی، کاهش شکاف دیجیتال(digital divide)، عمومی سازی و برخط سازی کلاس ها، دسترس پذیری اطلاعات کلیدی و نتایج پژوهش ها و...از جمله راهکارهای بهسازی فرایند توزیع علم هستند.
مصرف علم نیز فوق العاده مهم است. علم در جهان جدید،هم خریدار و هم سرمایه گزار دارد؛ کسانی که به علم نیاز دارند و کاربران اصلی آن هستند.
مقالات علمی باید به محصولات کارآ و عملی تبدیل شوند اما این رویا چگونه تعبیر خواهد شد؟ از طریق توجه به واقعیات و احتیاجات زندگی.
دانشگاه های کنونی عمدتا با مردم عادی هم-زمان یا هم-مکان هستند اما هم-زبان و از آن مهم تر هم-جهان نیستند! اگر مناسبات دانشگاه با واقعیات و احتیاجات مردم بیگانه باشد طبیعتا چیزی از دانشگاه بیرون خواهد آمد که به کار مردم نمی آید و "بی مصرف"می ماند.
خلاصه آنکه دانشگاه باید به تولید علم بپردازد اما توزیع بهتر و مصرف هرچه بيشتر علم را هم تمشیت کند. اگر این پازل به زودی تکمیل نشود دانشگاه مرجعیت خود را از دست خواهد داد.
