اینجا یک اردوگاه هشتاد میلیون نفریه، که هرچقدر کتاب نوشته بشه درباره کثافاتش، برای آگاه کردن آیندگان کافی نیست. اما در همین اردوگاه آدم‌هایی که مثل کوهند ظهور کردند.
بازیگر کره‌ای به خاطر فقط نوزده ساعت بازجویی پلیس ازش، خودکشی کرد. به خاطر مصرف ماری‌جوانا. که ضدانسانی بودن قوانین ضدمواد مخدر کره رو نشون میده.
اما ما آدم‌هایی داشتیم و داریم که یک سال تمام انفرادی کشیدند و تکون نخوردند. در زندان‌ها بشون تجاوز شد و تکون نخوردند. تمام خانواده علیه‌شون شدند و تکون نخوردند. حتی بعد از آزادی، اوباش حکومت هرروز براشون مزاحمت ایجاد کردند، و تکون نخوردند. چه برسه به اینکه خودکشی کنند.
بدون اینکه لازم باشه به پرفرمنس شخصی افراد، نمره داد، میشه این تفاوت واقعی رو به رسمیت شناخت.
هزینه دادن برای آزادی فقط هزینه‌ای برای آزادی نیست. کیفیت نفس رو هم بالا میبره.
