2021-05-04 09:55:55
نمادگرایی حیوانات
#سگ
سگ امروزی از نظر ژنتیکی همتای گرگ است و انها با گرگ ها اجداد مشترک دارن، درواقع به تازگی شاخه ی سگ از گرگ ها جدا شده، انها درواقع همان جمعیتی هستند که زندگی در کنار انسان ها را برگزیدند و از خوی وحشی و ازادانه گرگ ها و سگ های وحشی فاصه گرفتند. پس میشود نتیجه گرفت گه از نظر مهارت های بویایی و شنوایی و مهارت های مسیر یابی و حفظ قلمرو بسیار شبیه به گرگ ها هستند.
طبق اسناد باستانی گمان میرود سگ قدیمی ترین حیوانی است که انسان توانست ان را اهلی کند، حتی هزاران سال قبل از اهلی شدن گاو و گوسفند و بز...
کهن‌ترین مکانی که استخوان آدم و سگ در کنار هم یافت شده، منطقه‌ی ای در آلمان است که بقایایش مربوط به ۱۴هزار سال می باشد.
اهلی شدن سگ در دوران دیرینه سنگی رخ داد، دورانی که انسان ها هنوز شکارچی بودند و کشاورزی و یکجا نشینی ابداع نشده بود. این موضوع این نکته ی جالب را یاداوری میکند که سگ ها بجای اینکه توسط انسان ها برای اهلی شدن برگزیده شوند، خودشان توسط روند تکاملیشان همزیستی در کنار انسان را برگزیدند.
بنابر این احتمالا اولین بار سگ ها به شکل گله های کوچک به دنبال قبایل ابتدایی انسانی حرکت کردند و از بقایای شکار قبایل تغذیه کردند که باعث جرقه خوردن دیرینه ترین دوستی میان انسان و حیوان شد.
از گذشته ی دور اثار متعددی یافت شده که سگ ها مانند انسان ها تدفین شده اند و حتی برخی مناسک دینی هم در مراسم تدفینشان انجام شده که نشان دهنده مقام والای این حیوانات نزد انسان هاست.
این موضوع در مصر باستان به حدی پررنگ است که سگ ها مانند فراعنه و اشراف، مومیایی میشدند و با احترام فراوان در مقبره ها قرار می گرفتند.
در مصر باستان خدایی با سری شبیه سگ به نام #انوبیس ، ارواح مردگان را پس از مرگ در جاده ی سفر نهایی راهنمایی میکرد تا به تالار قضاوت برسند.
در یونان باستان #سربروس، سگ سه سر غول پیکری است که یکی از معروفترین موجودات اساطیری ان هاست. از او به عنوان سگ خانگی #هادس (خدای بزرگ جهان مردگان) و نگهبان دروازه های جهان مردگان یاد می شود.
#اورتوس نیز سگ دو سر جهنمی ای بود که وظیفه ای مشابه با سربروس داشت و از دروازه ها نگهبانی میکرد، از یکی از سر های او اتش و از سر دیگر اب جوش میجوشید، اون سر انجام توسط #هرکول شکست داده شد.
هرودوت هنگامی که داستان زندگی کوروش را روایت میکرد، این قصه را عنوان کرد که بر مبنای یک افسانه‌ی مادی، وقتی پدربزرگ کوروش دستور داد تا او را در زمان نوزادی در جنگل رها کنند تا بمیرد، ماده سگی به نزدش رفت و به او شیر داد و به این ترتیب، کوروش نوزاد را از نابودی نجات داد. هرودوت پس از نقل این قصه، اشاره میکند که این اسطوره از آنجا شکل گرفته که پدرخوانده ی کوروش که چوپانی به نام مهرداد بود، زنی به نام «اسپاکو» داشت که مادرخوانده ی این شخصیت اساطیری محسوب میشد و اسپاکو در زبان مادی مادینه سگ معنا میدهد. این نشان میدهد که در گذشته نام سگ در اسم انسان ها هم استفاده می شده. که البته این افسانه یکی از افسانه های گفته شده راجب کوروش است.
در ایین میتراییسم، سگ یار وفادار #میترا است و با او به شکار می رود و همیشه همراه اوست. سگ در اساطیر ایرانی نگهبان مرز میان خودآگاهی و ناخودآگاهی است. او نه تنها درگذشتگان را راهنمایی میکند بلکه از عالم ماورا خبر داشته و میانجی دنیا و آخرت است ، انها همچنین معتقد بودند که سگ ارواح پلید و جادوگران را هنگام شب از زمین دور میکند.
در باور زرتشتی، مشی و مشیانه (معادل آدم و حوا) هنگامی که حیات انسانی یافتند، آتش افروختند و گوسفندی را که اهورمزدا به آنها داده بود ذبح کرده و قطعه‌هایی از گوشت را درون آتش انداختند چرا که آتش را مقدس می‌دانستند، قطعه‌ای را به سوی آسمان افکندند، سگی که همراه آنان بود دوید، گوشت را ربود و خورد. مطابق این روایت یکی از دلایل تقدس سگ در اساطیر نزد زرتشتیان، همین تغذیه سگ از گوشت مقدس باشد. در روایت دیگر مشی و مشیانه قطعه‌ای گوشت در آتش می‌افکندند و قطعه‌ای را به عنوان سهم ایزدان به سوی آسمان می‌اندازند و قطعهٔ سوم را به سگ خود می‌دهند. می‌توان گفت که آتش، ایزدان و سگ، هر سه از دیرباز مقدس به شمار می‌آمدند.
همچنین از سگی به نام زرین گوش نام برده شده که نگهبان کالبد #کیومرث است، او همچنین محافظ پل #چینوت است که گذرگاه ارواح مردگان می باشد و گفته شده که او میتواند ارواحی که در طول زندگی از سگ ها به خوبی نگهداری میکردند را یاری دهد و یا به ارواحی که با سگ ها بدرفتاری کرده اند اجازه ی عبور ندهد ، به اعتقاد زرتشتیان سگ نیز از نطفه کیومرث به دنیا امده به همین دلیل گوشت ان خوردنی نیست و کشتار سگ در قوانین زرتشتی مجازات سنگینی را به همراه دارد.
#پارت_1
@Ancient_gods
226 viewsedited 06:55
خ
