روزنامهٔ آیندگان، شهریور سال ۱۳۵۶. جهان هنوز وارد دورهٔ بحران | اندیشه
روزنامهٔ آیندگان، شهریور سال ۱۳۵۶. جهان هنوز وارد دورهٔ بحران‌های محیط‌زیستی نشده بود. اصلاً بحثی از گرمایش جهانی و تغییر اقلیم نبود و برعکس دانشمندان هشدار میدادند دربارهٔ خطر وقوع «سرمایش جهانی».
ایران جزء معدود کشورهای جهان بود که در بالاترین سطح برنامهٔ جامع حفاظت محیط زیست داشت. بیلان توازن هیدرولوژیک ایران کاملاً مثبت بود و نه فرونشست‌ها، دشت‌های ایران را بلعیده بودند و نه بیابان‌زایی نیمی از ایران را سومالیزه کرده بود. ارومیه دریاچه‌ای بود با خیزاب‌های توفانی، مساحت جنگل‌ها حداقل دو برابر امروز بود و جمعیت حیات وحش هم در جدول پیوست می‌بینید که نود درصد افزونتر از نخستین سرشماری پس از انقلاب اسلامی؛ آنچه الان کمتر هم شده است. اما در صفحهٔ اول این روزنامه میخوانیم که رئیس سازمان محیط زیست برکنار شده به این دلیل که «سازمان به اهدافش نرسیده و تنزل کرده است.»
ای رفقا که وقتی به شما می‌گویند پنجاه‌و‌هفتی برمی‌آشوبید و به مردم دشنام می‌دهید، اندکی بازاندیشی کنید در آنچه مردم با پوست و گوشت و خونشان لمس می‌کنند اما هرگز واقعاً مسئله شما نبوده است: ایران.
