2021-12-08 21:45:03
فرازهایی از بیانیه ۱۶ آذر سال ۱۴۰۰ انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز«بِسْمِ رَبِّ الْمُسْتَضْعَفِينَ»
در سال‌های اخیر تلاش‌های بسیاری برای ایجاد تغییر در ساختار و وضعیت زیستی مردم در جامعه ایران رخ داده‌است. اعتصابات صنعت نفت، تجمعات معلمان، حرکت‌های کارگری، اعتراضات معیشتی، بیدار شدن گاه و بی‌گاه حرکت‌های دانشجویی، خیزش‌های محیط زیستی، مطالبه حق بر سلامت همگانی، همچنین لیست بلندی از کنش‌ها، مداخلات، اعلام نظرها، بیانیه‌ها و مقالات که هر یک وجوهی از بحران حاکم بر زیست انسان‌های جامعه ما را نشان می‌دهد، انباشت کرده‌ایم.
امروز درحالی‌که سرکوب هر روزه معلم و کارگر در فرآیند کار ادامه دارد، بحران محیط زیست، بحران معیشت مردم، بحران جمهوریت، سیاست‌های پولی و کالایی سازی آموزش، ترک تحصیل دانش‌آموزان و مهاجرت‌های میلیونی نیز به قوت در جریانند.
در چنین جامعه‌ای وقتی به دانشگاه می‌نگریم، علیرغم فهم و احترام به تمام تلاش‌هایی که هنوز درصدد تداوم فضای پیشا کرونا هستند، خاطره بازی با عکس‌ها و تجمعات ۹۸ را سردرگمی نوستالژیک می‌دانیم و تلاش برای بازگشت به فعالیت‌هایی از جنس آنچه که چند سال قبل بوده است را، نه رادیکال و نه حامل امکان‌های اساسی برای تغییر می‌دانیم.
دانشگاهی که دانشجویش برای پرداخت هزینه‌های معیشت دچار تنگدستی شده و دولت هزینه‌های آموزش را هر روز بیش از گذشته بر دوشش می‌اندازد، مجبور به کار با اسنپ یا هر شکل دیگر کار ارزان است، در دانشگاه نیز به کار ارزان تحت عنوان کار دانشجویی تن داده و حتی ناباورانه آن را مطالبه خود قرار می‌دهد.
مردمی شدن سیاست پاسخی است به همین وضعیت که بر اساس آن دانشجو با درک مسیر شدن، نسبت و فاصله خود را با دیگرانی که می‌خواهند در تجربه‌اش شرکت کنند یا امکان همگامی با آنان میسر است را در مسیری جمعی ترسیم می‌کند.
از دانشگاهِ مهد مشروطه، دانشگاهیان تمام ایران را به شروع سیاست مردمی از دانشگاه، با مقاومت و کار برای تحقق ایده‌ی دانشگاه‌های دموکراتیک فرا می‌خوانیم؛ چراکه؛
«دانشگاهیان به قیم نیاز ندارند.»
متن کامل بیانیه
@tbzmed_anjoman
@anjmotahed | دانشجویان متحد
462 views18:45
د
