-رایش ناجی (قسمت سوم) -انتشار مجدد از انجمن ناسیونال سوسیالی | 🏛Aryan National Socialism🏛
-رایش ناجی (قسمت سوم)
-انتشار مجدد از انجمن ناسیونال سوسیالیسم آریایی
-یالمار شاخت، با نام کامل یالمار هوراسه گریلی شاخت کمیسر مالی و رئیس رایش بانک در جمهوری وایمار، و رئیس بانک رایش بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۹ در آلمان نازی بود. او از محرک‌های اصلی برنامه احیا، دوباره صنعتی کردن و تجدید تسلیحاتی آلمان، و یک منتقد شدید تعهد غرامت کشورش بعد از جنگ جهانی اول بود.
-وی تا سال ۱۹۴۱ با جبهه مقاومت آلمان همکاری کرده بود و مدتی نیز مسوول برگزاری جلسات مقاومت بود که از ویلای شخصی همسرش برای این منظور استفاده می‌کرد. وی در ۲۳ ژوئیه ۱۹۴۴ پس از سوء‌قصد علیه هیتلر در کودتای ۲۰ ژوئیه دستگیر شد و ابتدا به «راونسبروک» و سپس به اردوگاه مرگ فلوسنبورگ فرستاده شد و در نهایت به اردوگاه کار اجباری «داخائو» فرستاده شد.
-وی در دوران سفر خود به عنوان مشاور مالی به کشورهای مشترک‌المنافع دو بار نیز در دوران حکومت پهلوی و محمد رضا پهلوی به ایران سفر کرد و به دولتمردان ایرانی توصیه‌هایی برای بهبود اقتصاد این کشور ارائه داد. وی همچنین دیداری با مصدق داشت. دکتر «یالمار شاخت» در آن سال پس از انجام بررسی‌ها و با توجه به وضعیت ایران، چند طرح مالیاتی، گمرکی و راه صنعتی شدن را به رضاشاه داده بود.
-«شاخت» در پایان جنگ دوم جهانی به اتهام کمک به ناسیونالیسم افراطی آلمان و تقویت آن و نیز دادن خط به هیتلر دستگیر و محاکمه شد، ولی مجازات نشد. بازپرس انگلیسی ضمن تحقیق و بازجویی از او، درباره دیدارش از تهران و احساس رضاشاه نسبت به دولت نازی آلمان هم از او سوال کرده بود که پرسش و پاسخ در آرشیو مربوط محفوظ است. «شاخت» گفته بود که همانند سایر ناسیونالیست‌های آلمانی به ایرانیان علاقه‌مند بوده است. این دیدار وی با اعتراض انگلیسی‌ها مواجه شد.
-دکتر مصدق که با تحریم و محاصره اقتصادی دولت لندن دست به گریبان بود از دکتر شاخت خواست «طرح اقتصاد بدون نفت» را برای ایران بنویسد و با خود به تهران بیاورد که او در سپتامبر 1952 (مهر 1331) با طرح خود به تهران آمد. تابستان سال بعد مصدق راه‌حل مسائل دیگری را از دکتر شاخت خواست که پیش از اتمام کار، حکومت او برانداخته شد. با وجود این، دکتر شاخت در فوریه 1954 برابر با بهمن 1332 با راه‌حل‌های خود به تهران آمد که به آنها توجهی نشد.
-اقتصاد آلمان نازی را نه می‌توان مانند شوروی اقتصادی سراسر سوسیالیستی دانست و نه می‌توان مانند آمریکا آن را یک اقتصاد سرمایه‌داری دانست. اقتصاد آلمان در واقع، در تئوری به دنبال رسیدن به یک سیستم سوسیالیستی بود؛ اما درعین‌حال از سرمایه‌گذاری خصوصی در چارچوب خواسته‌های دولتی نیز پشتیبانی می‌کرد. زمانی که نازی‌ها به قدرت رسیدند، نرخ بیکاری در آلمان حدود ۳۰ درصد بود که از همان ابتدای تشکیل کابینه توسط هیتلر، وی یالمار شاخت را ابتدا به عنوان رئیس «رایش بانک» و سپس به عنوان وزیر اقتصاد انتخاب کرد. در سال ۱۹۳۷ «هرمان گورینگ» به جای یالمار شاخت به عنوان وزیر اقتصاد معرفی شد.
-پس از آغاز جنگ هنوز یک سال تا پایان دوره چهار‌ساله نخست (۱۹۴۰) باقی مانده بود اما سیاست‌های اقتصادی آلمان به سیاست‌های اقتصاد جنگی تغییر پیدا کرد و «آلبرت اشپیر» جایگزین هرمان گورینگ شد در این مدت آلمان به شدت کمبود نیروی کار را احساس می‌کرد و در بسیاری از کارخانه‌ها مجبور شد از اسیران جنگی برای کار اجباری استفاده کند.
-ادامه دارد . . .
-Aryan National Socialism
A - N - S - 14 - 88
به ما بپیوندید اگر به ناسیونال سوسیالیسم آریایی باور دارید
