بچه‌هـا را برای نماز صبح بلند می‌کرد و این بیت را می خواند : ای لاله خوابیده چو نرگس نگران خیز از خوابِ گران، خوابِ گران، خواب گران خیز می گفت : اگر آیه آخر سوره ڪهف را بخوانید ، هر ساعتی که بخواهید بیدار می شوید
یک روز آمد بالای سرم و گفت : مگر آیه را نخواندی؟! گفتم : چـــرا ؛ گفت : پس چرا دیر بلند شدی؟ درست موقعِ اذان بود ، گفتم : نیت کرده بودم سر اذان بیدار شوم که شدم خندید و گفت : مردِ مؤمن ؛ این را گفتم برای نماز شب بلند شوید گفتم : حاجی‌جان ما خوابمان سنگین است اگر بخواهیم برای نماز شب بیدار شویم ، باید ڪل سوره ڪهف را بخوانیم نه آیه‌ی آخـرش را ...
