بهیمه که جمعش بهائم است به هر چهار پایی از حیوانات دریایی و بیابانی به جز درندگان و پرندگان گفته می شود. در مفردات نیز چنین آمده است:
البهیمة ما لا نطق له و ذلک لما فی صوته من الابهام لکن خصّ فی التعارف بماعد السباع و الطیر فقال تعالی احلت لکم بهیمة الأنعام
بهیمه حیوان است که نطق دارد چرا که در صدای او ابهام است ولی در عرف ویژه حیوانات غیر درنده و پرنده است خداوند متعال فرموده است: چهارپایان برای شما حلال شده است.
با کمی تأمل و با توجه به لغت روشن است که درندگی حیوانات پیش از ظهور تنها مربوط به درندگان نیست.واژه بهائم برای غیر درندگان به کار می رود. به علاوه، درندگی درندگان چیز تازه ای نیست؛ آن چه از علایم ظهور است این است که خوی درندگی و وحشی گری در حیوانات غیر درنده هم به اوج می رسد و آن حیوانات هم یکدیگر را می درند.
بنابراین اوج درندگی حیوانات قبل از ظهور، به درندگی حیوانات غیر درنده می‌انجامد و پس از ظهور و پدید آمدن تحولات شگفت در عالم، درندگان حتی با هم آشتی و سازش می کنند.
