چکیده: استرداد دلیل از سوي خواهان مانع از آن نیست که دادگا | ⚖آرا حقوقی قضایی و نظریات مشورتی⚖
چکیده: استرداد دلیل از سوي خواهان مانع از آن نیست که دادگاه با اختیار حاصل از ماده 199 قانون آیین دادرسی مدنی براي کشف حقیقت هرگونه تحقیق یا اقدامی را از جمله با استفاده از دلیلی که خواهان از آن انصراف داده است، به عمل آورد؛ همچنان که، خوانده نیز می تواند به همان دلیل استناد کند.
1 -آیا استرداد دلیل از سوي خواهان در دادرسی امکانپذیر است؛ اعم از آنکه دلیل بررسی و ارزیابی شده باشد یا هنوز بررسی و ارزیابی نشده است؟ این امر چه تأثیري در دادرسی دارد؟ بر مبناي ملاك ماده 218 قانون آیین دادرسی دادگاههاي عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 آیا می توان گفت که این اصل و قاعده است و از آنجا که ادله در مالکیت خواهان است، استرداد آن در هر زمانی در طول فرآیند دادرسی جایز است و بر روند دادرسی اثري مثبت یا منفی بر جاي نمی گذارد و یا اینکه ماده مذکور استثناء است و نمی توان آن را به عنوان قاعده تلقی کرد. آیا می توان بر مبناي ماده 1298 قانون مدنی و نیز ماده 207 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379، اصل را بر ممنوعیت استرداد دلیل ارزیابی شده و جواز استرداد ادله ارزیابی نشده قرار داد؟
2 -چنانچه قائل به امکان استرداد دلیل باشیم، با توجه به اینکه ممکن است این استرداد پس از مرحله بررسی ادله و اتمام اظهارات و ایرادات مختلف طرفین دعوا باشد، در هر یک از فروضی که نتیجه ارزیابی ادله، صحیح و به نفع خواهان و یا باطل و به ضرر خواهان باشد، آیا استرداد دلیل ممکن است؟
نظریه مشورتی:
1 و 2 -خواهان همان گونه که می تواند براي اثبات دعوا به دلایلی استناد کند، می تواند پس از استناد به یک دلیل از آن انصراف دهد؛ اما این امر مانع از آن نیست که دادگاه با اختیار حاصل از ماده 199 قانون آیین دادرسی دادگاههاي عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 براي کشف حقیقت هرگونه تحقیق یا اقدامی را از جمله با استفاده از دلیلی که خواهان از آن انصراف داده است، به عمل آورد؛ همچنان که، خوانده نیز می تواند به همان دلیل استناد کند.
