نگاهی به نماهنگ #دهه_هشتادیا زبان امروزی آری، تقلیل مفاهیم | سوزستان
نگاهی به نماهنگ #دهه_هشتادیا
زبان امروزی آری، تقلیل مفاهیم هرگز!
آراسته‌نیا: نماهنگ «دهه هشتادیا» با شعری از شاعر خوب و کاربلد آقای سعید پاشازاده و در ساختاری نو در عرصه مداحی اهل بیت با همراهی علی‌رام نورایی، محمدحسین پویانفر و عبدالرضا هلالی از سوی موسسه مأوا منتشر شد. همانطور که انتظار می‌رفت، حرف و حدیث‌ها در باب این نماهنگ زیاد شد و با دیدنش صدای خیلی ها بلند شد. آن هم پس از سر و صدا و اعتراضات هفته ی گذشته به مداحی محسن عراقی در همایش احلی من العسل. هرچقدر شعر و اجرای مداحی عراقی سخیف و دور از شأن بود، نماهنگ دهه هشتادیا درست و دلنشین. شاعر مداحی احلی من العسل با اینکه زاویه نگاه نو و بسیار خوبی پیدا کرده بود (اینکه حضرت قاسم سپاه دشمن را به بازیچه گرفته) اما این کشف و نگاه زیبای خود را با استفاده از اصطلاحات غلط و سخیف نابود کرد. آن زمان گفتم فرق است بین امروزی صحبت کردن با سخیف صحبت کردن. حالا با انتشار نماهنگ دهه هشتادیا مصداق عینی برای آن گفته ام به دست رسید. نوجوان معمولی امروز ما هیچگاه از اصطلاحی مثل «شیشه در بغله» استفاده نمی‌کند که این اصطلاح حتی اگر معنی ای داشته باشد فقط در بین معتادان و کارتون‌خواب ها شناخته شده است نه نوجوانان فعال و پرشور جامعه. دیگر قضاوت با خودتان که وصف «کندوی عسله» درباره مقام شامخ قاسم بن الحسن آیا قرابتی با جمله والای «شهادت در کام من شیرین‌تر از عسل است» دارد؟!!
برویم سراغ «دهه هشتادیا»! شعری احساسی با همان مفاهیم همیشگی و والای نوحه از عاشق حسین بودن تا برائت از دشمنانش و تصمیم برای یاری امام داشتن اما با زبان نوجوان و جوان امروز.
«چجوری سوتیامو بشمارم»
شما به جای «سوتی» بگذار «خطا»، آیا عین این مفهوم را بارها در نوحه های کلاسیک گذشته تا نوحه های دلی امروز نشنیده اید؟ «یا حسینه که روی لبهامه عکس کربلات پروفایل اینستامه»
اولا این عبارات بدون هیچ ایهام و ابهامی عین واقعیت هستند و این روزها پروفایل اینستای اکثر ایرانیها و حتی خیلی از مردم دنیا عکس کربلاست. درثانی این مفهوم همان مفهوم شناخته شدن با عشق و اسم امام است که در روایات هم آمده.
«اینکه تویی تو دنیام اتفاقا خفن ترین تصمیم زندگیمه قشنگ‌ترین تصمیم زندگیمه»
خود شاعر در اقدامی زیرکانه و به منظور پیوند زدن بخش نوجوانانه کار با بخش حضور مداحان مشهور «خفن ترین» و سپس «قشنگ ترین» را می آورد و به نوعی عبارات را ترجمه می‌کند که آی مخاطب بدان این همان حرفهای قدیمی ست با زبان نو! و چه تصمیمی بهتر از این که حسین در دنیای انسان باشد!
«نفس نفس دور تو میگردم» همان عبارت آشنای دور تو میگردم همیشگی! «بدون هیچ معطلی از دم دشمنای تو رو بلاک کردم» آیا تبری دردنیای امروز معنای جز بلاک کردن دارد؟ آیا دشمنان امام حسین همان ها نیستند که بی‌شرمانه هشتگ تشکر از شمر زدند؟! و آیا راه مقابله با آنها جز بلاک اند ریپورت است و این غیر از «سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم» است؟!
حرف این است که برای جذب مخاطب هرگز و هرگز مجاز به تقلیل مفاهیم نیستیم. همان حرف و اعتقاد راسخ خود را با زبان ها و شیوه های گوناگون به مخاطب مختلف می‌رسانیم اما تغییرش نمی‌دهیم. و این عدم تغییر مفهوم درست چیزی ست که در دهه هشتادیا با آن روبروییم.
البته در ساخت داستانی و فیلم نماهنگ اشکالاتی به چشم می‌خورد از جمله همزمانی ادای واژه ی جذاب برای امام حسین و حضور علی‌رام نورایی که خواننده نوجوان با حالتی متعجب انگار «جذب» نورایی می‌شود! که روایت تصویر با شعر همخوانی ندارد. آرامش چهره ی نوجوانان در انتهای نماهنگ و بعد از شنیدن مداحی های گذشته حاکی از ارتباط روحی و واقعی بین دونسل در عین تفاوت ها و دلبستگی تمام نسل‌ها به آرامش در عین طوفان دریای حسین علیه السلام است.
#زهرا_آراسته‌نیا
سوزستان در ایتا: https://eitaa.com/joinchat/2783444993C792bec2f2c
سوزستان در تلگرام: https://t.me/joinchat/PunI5onmcHeGU5Uu
