یک «اتود» در امتداد «سنت» ِ موسیقی دستگاهی ایران. تشخیص این که در کدام دستگاه یا آواز است، با شما.
به نظر من «واریاسیون» در موسیقی دستگاهی ایرانی با موسیقی مثلاً کلاسیک متفاوت است. بعضی وقت‌ها خیلی ساده با تغییر «سونوریته» مثلاً با تغییر جای مضراب روی سیم سه‌تار یا حتی جابه‌جایی زخمه راست و چپ این نوع جدید به وجود می‌آید؛ هر چند که از تکنیک‌های دیگری که با موسیقی‌های دیگر هم مشترک است، می‌توانیم استفاده کنیم.
پ.ن.۱: موسیقی دستگاهی، نه موسیقی کلاسیک ایرانی است و نه موسیقی سنتی. توضیح خواستید بفرمایید، عرض می‌‌کنم.
پ.ن.۲: این که ترم «سنت» در هنر چه اندازه اعتبار دارد نیز خود جای بحث است که بماند برای بعد.
@ArdavanTaheriChannel
www.ardavantaheri.ir
