#سیمین_بهبهانی چه زيبا گفت:
حق حضانت برای تو
درد زایمان برای من
نام خانوادگی برای تو
بیگاری خانه برای من
چهار عقد برای تو
حسرت عشق برای من
هزارصیغه برای تو
حکم سنگسار برای من
هوس برای تو
عفاف برای من
ارام بمیر بانو که حتی
عکست را پس از مُردن
روی اگهی ترحیمت نمیزنند
ﻧﺎمم ﺯﻥ ﺍست
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭﻡ ﻣﯽﮐﺮﺩﯼ
ﮔﺎﻩ ﺳنگسار
ﮔﺎﻩ ﻣﺮﺍ ﺿﻌﯿﻔﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﯽ
ﮔﺎﻩ ﻟﭽﮏ ﺑﻪ ﺳﺮ
ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﺮ " ﻣﺮﺩی" ﻣﺮﺩﺗرم
ﻫﻤﺎﻥﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻋﺮﺑﺪﻩ ﻣﯽﮐﺸﯽ
ﻭ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺁﺑﺮﻭﺩﺍﺭﯼ
ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﻣﯽﺑﻨﺪﻡ
ﻫﻤﺎﻥﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺭﺩ ﻣﯽكشم
ﻭ ﺗﻮ ﭘﺪﺭ ﻣﯽﺷﻮی
ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﺮﺩﺗرم
ﻫﻤﺎﻥﻭﻗﺖﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﮐﺴﯽ
ﺯﺍﻧﻮﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺍﻧﻮﯾﻢ ﻣﯽﺳﺎﯾﯽ
ﻭ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﻢ
ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ :ﺁﻗﺎﯼ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ !
ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﺮﺩﺗرم
ﻫﻤﺎﻥﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ
ﺗﺮﻣﺰ ﻣﯽﺯﻧﯽ ﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﭼﻨﺪ ؟
ﻭ ﻣﻦ ﺭﻭﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺮﺩﺍﻧم
ﻭ ﺗﻮ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﻢﻣﯽﮔﺮﯾﺪ
ﺍﺯ ﺍﻧﺪﯾﺸﮥ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺗﻮ
ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻭﻗﺖ
"ﻣﻦ ﺍﺯ " ﺗﻮ" ﻣﺮﺩﺗرم
ﺯﻥ ﻋﺸﻖ ﺯﺍﯾﺪ
ﻭ ﺗﻮ ﺑﺮايش ﻧﺎﻡ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽﮐﻨﯽ
ﺍﻭ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﮑﺸﺪ
ﻭ ﺗﻮ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ
ﺑﭽﻪ ﺩﺧتر ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﺍﻭ بیخوابی ﻣﯽﮐﺸﺪ
ﻭﺗﻮ خواب حوریان بهشتی میبینی
او مادر میشود
وهمه جا میپرسن:نام پدر؟
قانونت عادلانه نیست دنیا
