جشن میانه زمستان
فرهنگ غنی و پرباری که در کشور عزیزمان نهادینه شده بیانگر اصالت فرهنگی ما ایرانیان است.
در ایران باستان در روز ۱۵ بهمن ماه در حالی که ۴۵ روز از زمستان گذشته است؛ جشنی به نام جشن میانه زمستان که از جشن های باستانی ما ایرانیان است برگزار می‌شد.
جشن میانه زمستان از آیین‌ها و بزرگداشت‌های باستانی ما ایرانیان است که به مرور زمان به فراموشی سپرده شده و بسیار کمرنگ‌تر از گذشته پاس داشته می‌شود.به همین خاطر شاید شما با آن آشنا نباشید و حتی نام آن را هم نشنیده باشید. در جشن میانه‌ی زمستان مردم همگی به شادی و پایکوبی می‌پرداختند و اعتقاد بر این بوده است که چون کمر غول سرما شکسته می شود و به زودی رخت خود را بر می‌دارد و می‌رود و به اصطلاح زمین دوباره زنده می شود و همچنین شروع به نفس کشیدن می‌کند، باید به جشن و پایکوبی بپردازند.جشن میانه ی زمستان دارای ابعاد مختلف و جالبی است. این جشن باستانی را به عنوان جشن میانه ی زمستان گاهنباری نیز می‌شناسند .
گاهنبار یا گاهبار یا گَهَنبار بنابر نوشته‌های اسطوره‌‌های زرتشتی و آریایی در واقع آن ۶ روزی است که خداوند عزوجل و توانا دنیا را آفریده است.
