آیت الله جوادی آملی: هيچ ممكن نيست كسي بتواند بگويد «لَا إِلَ | آسمانی باش
آیت الله جوادی آملی:
هيچ ممكن نيست كسي بتواند بگويد «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» و در قيامت معطّل باشد، چرا در قبر مي‌گويند بدان پيغمبر تو كيست, امام تو كيست, اين «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً» را چرا مي‌گويند در پشت سر هر نماز بخوانيد. تعقيبات ما دو قسم است نماز صبح، ظهر و عصر، مغرب و عشا، هر كدام يك تعقيبات خاص دارد؛ اما اين «رَضِيتُ بِاللَّهِ» يك تعقيب مشترك است در پشت سر هر نمازي مستحب است ما اينها را بخوانيم؛ براي اينكه در شب اوّل قبر از ما سؤال مي‌كنند امام اوّل تو كيست؟ امام دوم تو كيست. مگر جريان مرگ يک جريان آسانی است که آدم يادش بماند. در روايات ما هست برخي‌ها بعد از «احقاب» يعنی هشتاد سال؛ بعد از هشتاد سال عذاب تازه به يادشان مي‌آيد نه نام حضرت, مي‌گويد وقتي در قبر سؤال مي‌كنند «مَنْ نَبِيُّك» يادش نيست، او كاري با پيغمبر نداشت, «مَنْ إِمَامُك» او با علي بن موسي الرّضا كاري نداشت. كسي كه اهل ربا است، اهل دروغ است، اهل خيانت است، اهل اختلاس است، اهل نجومي است، او كاري به امام رضا ندارد، چون كار ندارد زبان در اختيار كار است نه زبان در اختيار خود ما, ما تا نفس مي‌كشيم زبان در اختيار ماست يا راست مي‌گوييم يا دروغ؛ اما همين كه خوابيديم زبان در اختيار ملكات نفساني ماست. چرا يك آدم فحّاش بددهن وقتي در خواب هم حرف مي‌زند فحش مي‌گويد, چرا؟ مگر در خواب مختار است؟ ما همين كه خوابيديم زبان ما در اختيار ملكات نفساني ماست، مرگ هم برادر سنگين خواب است، همين كه مُرديم حرفی كه مي‌زنيم در اختيار ملكات ماست.
