حاج آقا قرهی: گاهی اوقات، عدّه‌ای به بزرگان می‌گفتند: برخی از | آسمانی باش
حاج آقا قرهی:
گاهی اوقات، عدّه‌ای به بزرگان می‌گفتند: برخی از مطالب به درد مردم نمی‌خورد، لزومی ندارد چنین مطالبی را بازگو کنید - همان‌طور که به آیت‌الله العظمی شاه‌آبادی) هم چنین چیزی گفته بودند - امّا خدا ابوالعرفا، آیت‌الله العظمی ادیب) را رحمت کند، ایشان می‌فرمودند: من هم می‌دانم شاید این‌ها به درد همه نخورد، منتها اگر رذائل در درون انسان‌ها نبود، دو کلمه از این فضائل کافی بود که برخی را به حدّ موت برساند. یعنی از بس با شنیدن این نکات حقایق الهیّه‌ای که بزرگان تبیین می‌کنند، به وجد می‌آمدند و انقلاب درونی در وجودشان شکل می‌گرفت که حالشان، حال موت می‌شد. منتها می‌فرمودند: چون رذائل هست، فضائل را نمی‌فهمند. یعنی اگر یکی از اولیاء خدا یا حتّی یکی از معصومین(ع)، از اوّل فضائل را تا انتها بگوید، وقتی به زذائل گرفتار شده باشیم، معلوم است که اصلاً فضائل را نمی‌شنویم و درک نمی‌کنیم. ادراکات ما ضعیف شده و آن قوّه گیرایی در ما از بین رفته است. لذا ایشان می‌فرمودند: بعضی مواقع متوجّه نمی‌شوند، نگران نباشید. چون رذائل کاری کرده که آن گیرنده درونی ضعیف شده است و درک نمی‌کند که چه می‌گوییم. لذا اوّل باید این زنگار برداشته شود. چرا همین عبادات ظاهری اثر نمی‌گذارد!؟ اگر جدّی، نماز، نماز بود؛ باید به عروج می‌رسیدیم. یا نعوذبالله این «الصّلاة معراج المؤمن»، دروغ است، یا اگر راست چرا برای ما محقّق نمی‌شود!؟ یک دلیل همین است که وقتی رذائل در درون انسان هست، صلاه، لقلقه زبان می‌شود. گیرنده درونی ضعیف شده و غبار و زنگار بر روی آن گرفته، لذا اوّل باید رذائل شناخته و پاک شود تا قوّه ادراک هم بالا برود.
