آژیر خطر برای اعتماد اجتماعی
از شوخی گذشته، تنشی مثل همین صدای #آژیر تهران چند وجه داره.
اولا، در صورت صحت گزارش رسمی، خب نباید این اتفاق بیفته، مسؤلان باید مؤاخذه بشوند، روند باید اصلاح بشه، گزارش شفاف هم منتشر بشه. یعنی چی آژیر خطر الکی اخطار می‌ده؟
ثانیا، بی‌اعتمادی مردم شدیده و واقعا باید فکری براش کرد. تصور کن یک اتفاق جدی بیفته مدیریت بحران ما قراره چه جوری باشه؟ کی قراره مرجع باشه؟ کدوم مردم قراره به این مرجع گوش کنند؟ بعد شمای مسؤل با این وضع اعتماد اجتماعی در پایتخت کشوری که مدتی پیش هواپیمای مسافربری موشک خورده صدای آژیر الکی در میاری؟
ثالثا، آدم نشسته تو خونه‌اش صدای آژیر شبیه زمان جنگ میاد. الان که ترسیده چیکار کنه؟ دوستان روشنفکر توقع‌شون اینه که هیچی نگه؟ بشینه حساب کنه غربی‌ها از صفویه تا الان چیکار کردند با ما؟ شبکه خبر تماشا کنه؟ معلومه که میاد توئیتر و تلگرام و می‌افته در جریانی که معلوم نیست سرو ته‌اش کجاست. معلومه که این شهروندِ رفتار معقول و منطقی نداره. ولی اصلا در این وضعیت رفتار معقول و منطقی چی هست؟
بخش زیادی از این شوخی‌هایی که در جایی مثل توئيتر می‌بینید یا این تحلیل‌های آبکی که مسخره‌اش می‌کنید، محصول ترس جمعی است.
به‌جای کنایه زدن به این ترس باید فکری کرد برای اعتماد اجتماعی از دست رفته، این آژیر بی‌اعتمادی مردم به مراجع رسمی است که مدت‌هاست اخطار می‌دهد و گوشی نمی‌شنود.
https://t.me/asimegi
