قدرشناسی از توانایی های شناخت اجتماعی مثل فرد فقیری که قدر در | صدای آسپرگر

قدرشناسی از توانایی های شناخت اجتماعی

مثل فرد فقیری که قدر درآمد اندکش را میداند و نیز از کوچکترین چیزهای ممکن میتواند نهایت استفاده را ببرد، قدر اندک توانایی های مربوط به شناخت اجتماعی ام را بیشتر از بقیه میدانستم... وقتی حرف شوخ طبعانه ای می‌شنیدم، بیش از بقیه میخندیدیم و قهقهه میزدم و بارها آن را تکرار میکردم... مثلا یکی از همکلاسی هایم درمورد ماشین مورد علاقه اش "فرغون اسپرتی" را نام برد و کسی به این حرف نخندید ولی من قهقهه زدم و تا ماه ها کلمه فرغون اسپرتی را به دیگران میگفتم!!!! چون من به سختی شوخی ها را می‌فهمیدم و درنتیجه با کوچک‌ترین فهمم از یک شوخی به وجد می‌آمدم
همچنین الان مانند ثروتمندی که از فقر به مال رسیده و شدیدا مراقب اموالش هست رفتار میکنم. چنانچه الآن در بازی مافیا عالی بازی میکنم طوری که برخی از افراد به اصطلاح عادی سخت شان است، هم قدر آن را میدانم هم مدام تمرینات حافظه کاری (working memory) و فریب و نظریه ذهن را انجام می‌دهم تا همچنان توانمند باشم.