این نیز [ن]می‌گذرد ... آخرین روز سال گذشته در یادداشتی نوشت | عصر ایذه
این نیز [ن]می‌گذرد ...
آخرین روز سال گذشته در یادداشتی نوشتیم که ببینید چرا ایذه همیشه خط مقدم اعتراضات است و به فکر چاره باشید ! اما طبق معمول هشت سال گذشته از ما گفتن بود و از شما نشنیدن !
دی ماه ۹۶ ، آبان ۹۸ و مرداد ۱۴۰۰ همه را گفتند «این نیز بگذرد» ، اما جریان دو ماه اخیر به سادگی نمی‌گذرد ، خودتان هم خوب میدانید.
طی چند سال اخیر جز شعار و وعده برای شهرستان ایذه چه داشتید ؟ چند شغل ایجاد کردید ؟ کدام وضعیت را بهبود بخشیدید ؟
وقتی از ناامنی ایذه و تیراندازی‌های سریالی گفتیم ، ما مشوش اذهان عمومی بودیم! از مشکلات می‌گفتیم، سیاه نما و ناامید کننده مردم بودیم ! سهم ما از شما شکایات متعدد بود که هنوز هم ادامه دارد ...
از اعتراضات هم نباید گفت چون مصداق محاربه و شوراندن مردم، علیه نظام است ! برخی از حقایق و رخدادهای اجتماعی ، انتظامی و ... هم نباید گفت چون به مصلحت نیست !
این که دیگر رسانه نیست ! اگر در چند سال اخیر هم فعالیتی صورت گرفت، صرفاً بخاطر تاثیرات محدود مثبت در حوزه‌ی تحقق مطالبات مردم و شهرستان بود.
ما به این مفتخریم که هیچگاه مثل عده‌ای با اهرم رسانه دنبال سهم‌خواهی، کار شخصی، شغل و ... نبودیم، مجموعه ما از عسلویه تا تهران و ایذه به کارگری و شغل آزاد مشغول شدند اما هرگز زیر دین و منت مسئولان نرفتند تا به قلم فروشی مجبور نشوند !
از آغاز اعتراضات تیم ما هیچ رمق و انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت نداشت و اگر پیگیری مردم و مخاطبان نبود از همان مهر ماه همچون صفحه اینستاگرام ادامه نمی دادیم.
واقعیت این است که ما جزیی از این مردمیم، هوایی را تنفس می‌کنیم که همه مردم شهر و کشورمان نفس می‌کشند، اکنون هم عزادار کیان و میلاد و آرتین و سپهر و بقیه جانباختگان چهارشنبه سیاهیم و برای تک تکشان اشک می‌ریزیم.
اما پس از این حادثه و محدودیت‌های متعدد ، دیگر توان و انگیزه‌ای برای ادامه کار نداریم، رسانه‌ای که نتواند آن طور که باید فعالیت کند و حقایق را بگوید، بهتر است برای همیشه خاموش شود!
برای روزی که آزادی مطبوعات به معنای واقعی اجرا شود تا مردم بدنبال هیچ حقیقتی در رسانه‌های به اصطلاح بیگانه نباشند.
برخی نیز از این پایان چندان خوشحال و آسوده نباشند، شاید روزی برگشتیم و تشت رسوایی‌شان را از بام انداختیم ...
