نگاه تحلیلگران: 'چرخش به طالبانیسم؟' عباس موسایی، فعال سیاس | عصرما(چهارمحال و بختیاری)

نگاه تحلیلگران: "چرخش به طالبانیسم؟"

عباس موسایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

جناب مولوی عبدالحمید، امام‌جمعه محترم اهل‌سنت زاهدان و شخصیت مورد احترام جامعه اهل‌سنت ایران، در اظهارنظری عجیب، خواستار به رسمیت شناختن طالبان توسط جامعه جهانی شده است.

این موضع را می‌توان نقطه عطفی در اندیشه و عمل سیاسی ایشان در عقب‌نشینی از اندیشه و عمل مدرن دموکراتیک و شهروندمدار به اندیشه اقتدارگرایانه و بنیادگرایی شهروندستیز طالبانیسم، تعبیر کرد.

موضع اخیر جناب مولوی، از طرفی تناقضات سیاست‌ورزی ایشان را نمایان می‌سازد. از طرفی، تلاش‌های گذشته ایشان در دفاع از حقوق شهروندی اهل‌سنت ایران را با چالش اساسی مواجه می‌سازد.

مولوی عبدالحمید، از دوم‌خرداد۷۶ بدین‌سو، به‌طور مکرر اهل سنت ایران را به حمایت از جنبش اصلاحی و کاندیداهای ایشان دعوت می‌کردند.

معنای این کنش سیاسی آن بود که ایشان شعارهای اصلاح‌طلبان در دفاع از حقوق شهروندی، ایران برای همه ایرانیان و... را متضمن احقاق حقوق شهروندی جامعه اهل‌سنت ایران می‌دانستند.

بدیهی است که جریان اصلاحات علیرغم خدمات گسترده به کشور و ملت، در جامه عمل پوشاندن به تمامی مواعید خود، از جمله تحقق شعارهای خود نسبت به اهل‌سنت، کامیاب نشد.

این داستان، اما جواز عقب‌نشینی و حرکت کاملا متضاد جناب مولوی و تبعیت از منطق «الحق لمن غلب»، بعنوان اندیشه سیاسی سنتی غالب در اهل تسنن را فراهم نمی‌آورد.

تالی نگران‌کننده موضع جدید جناب مولوی در حمایت از طالبانیسم، در کانتکست ایرانی، عقب‌نشینی از منطق اصلاحی شهروندمدار است. به‌عبارتی، جناب مولوی با حمایت از منطق حق‌ستیز و اقتدارگرای طالبانیسم، دیگر نمی‌توانند پرچمدار حقوق شهروندی، برابری و آزادی اهل‌سنت در ایران باشند.

طالبانیسم بر اساس قرائتی از اسلام سیاسی بر مبنای فقه حنفی صورت‌بندی شده که حاکمیت شریعت اسلامی (فقه حنفی) را بر حق حاکمیت ملی اولویت می‌دهد. حقوق شهروندی، حق حاکمیت ملی، آزادی و برابری در منطق طالبانیسم جایگاهی ندارد. طالبان مشروعیت حکومت خود را بر مبنای «تغلب» استوار کرده و اهمیتی برای «رای ملت» قائل نیستند.

جناب مولوی عبدالحمید، التفات ندارند که تأسی به آموزه‌های ابوالحسن ماوردی در احکام السلطانیه، بعنوان تئوریسین خلیفه‌گری استبدادگرایانه، در عصرِ «ملت/دولت»ها، نه‌تنها در تضاد با حقوق شهروندی است؛ بلکه قرائت جدید و بنیادگرایانه از این اندیشه، تحت عنوان طالبانیسم، موجبات وهن دیانت اخلاق‌محور، انسان‌بنیان و رحمانی اسلام نیز خواهد بود.

خلاصه کلام آنکه، مولوی عبدالحمید، با حمایت از طالبانیسم، نمی‌توانند منادی حقوق شهروندی جامعه اهل‌سنت در ایران باشند.

@javadrooh