2021-02-12 16:33:12
یادی از شهیدان ناصرمیرزایی و
فتح اله میرزاییبه گفتار:حسین رضایی آستانه
کلاس دوم راهنمایی مدرسه حکیم نظامی سال شصت و پنج......سال شصت و پنج روزهای اول مدرسه چشممون به سیمای معلمی روشن شد که از همون اول گویی با همه تفاوت داشت.
علیرضا محمدی نسب تشنه بود و اجازه خواست که برود آب بنوشد.اجازه داد و فرستاد برا همه آب آورد.با یک پارچ بزرگ قرمز رنگ آب آورد.
مهربان و گرم و پر از احساس.خوشحال بودیم.حتی سر کلاس هم بازیهای فکری میکردیم.معلم دینی بود ولی بیشتر از اینی که درس بده فضیلت های اخلاق رو عملی درس میداد.
یه روز عصبی بود.اونروز همش از عملیات کربلای چهار گفت.
چهرش مثل همیشه خندان نبود.گرفته و عصبی به نظر میرسید. از شهید شدن گسترده رزمنده ها گفت.از شکست گفت .گویی یک نظامی صحبت میکرد.خشمگین بود و بسیار جدی .
جلسه بعد دیگه نیومد.گفتن رفته جبهه.ما هم برگه ای تنظیم کردیم و اعتراض کردیم که ما فقط معلم خودمونو میخواهیم.شجاع نبوی مدیرمون بود.عنایت هاشمی هم معاون بود.آقای سلامی هم بود.
کسی اعتراض ما رو قبول نکرد.شجاع نبوی توجیه کرد.
حاج نوراله رضایی جبهه بود..تو عملیات کربلای پنج مجروح شد .موج انفجار گرفتش و اومد آستانه.
ازمن پرسید ناصر میرزایی معلمتون بود؟گفتم اره .گفت به هیشکی نگی ناصر شهید شد .داداشش هم شهید شد .با یه روز فاصله.خدا بیامرز همه خوراکیهاشو به ما میداد.مرد مهربانی بود.
بر و بر نگاش میکردم.باورم نمیشد.نمیتونستم تو خودم نگه دارم.رفتم مدرسه.سعید عسگری رو کشوندم کنار.ازش پرسیدم به نظرت چند درصد احتمال میدی آقای میرزایی شهید شده باشه.سعید گفت ده درصد.هیچی نگفتم.فهمیده بودم نباید به کسی بگم.تا تا به گوش خانواده نرسه و خودشون اطلاع بدهند.از مجید شیخی هم پرسیدم گفت نمیدونم والا......
روز موعود فرا رسید.گفتن ناصر رو میبرن مدرسه و از اونجا تشیع میکنن.کار سید شجاع بود
.سید شجاع؛ کلاس دوم A (کلاس هشتم فعلی)رو که ما بودیم گفت برن سر کلاس.
طبقه همکف کلاس روبرویی ورودی سالن رفتیم.نیم ساعت بعد هجوم جمعیت و سر و صدا رو فهمیدیم. جنازه ناصر رو آوردن جلوی تخته سیاه روی میز گذاشتن.
سید شجاع فریاد میزد： اعتراض کردید ما معلم خودمونو می خواییم اینم معلمتون.سید فریاد میکشید و گریه میکرد و همه ما چون ابر بهاری با صدای بلند گریه میکردیم.معلم ما آروم درس بزرگ اخلاق رو با جنازش هم به ما داد.او برای دفاع از دانش اموزانش و برای اینکه جنازه برادرش دست بعثی ها نیفته و برای خاکش رفت و سربلند برگشت.....
یاد خودش و مهربونیهاش و برادرش و بازی خوب والیبال فتح اله تو زمین مدرسه به خیر...
روایت از یکی از دانش آموزانش
حسین رضایی آستانه
@ASTANEHARAK
879 views., edited 13:33
آ
