من هرکسی را به یاد یک کسی می‌اندازم. دقیق‌تر بگویم، من هر آدمی | Attic

من هرکسی را به یاد یک کسی می‌اندازم. دقیق‌تر بگویم، من هر آدمی را به یاد یک آدم دیگر می‌اندازم. انگار خودم هرگز وجود نداشته‌ام. انگار این من ِتنها و مفرد، با کد ژنتیکی منحصربه‌فردم، هرگز وجود نداشته‌ام. خانم نازنین، من یکی‌ام مثل همه، عابری معمولی‌ام.

• محشر صغرا | تادئوش کونویتسکی