عباس معروفی در یک مصاحبه گفته : جامعه‌ای که شاعرش را می‌ک | آواز قو🦢
عباس معروفی در یک مصاحبه گفته : جامعه‌ای که شاعرش را می‌کُشد، نویسنده‌اش را فراری می‌دهد و می‌کُشد، در واقع به خودش ضربه می‌زند...
خالقِ آیدینِ سمفونی مردگان امروز در غربت درگذشت. حالا چند روزی از بازگشت ابتهاج به وطن گذشته و خاکِ شاعر سرد نشده ما در سوگِ یک غربت نشین دیگر باید بنشینیم.
براهنی جایی گفته بود : "کسی که در غربت می‌میرد، به خاک برنمی‌گردد." او راست می‌گوید. خاک باید بومیِ جانِ آدمی باشد. خاک باید جایی باشد که روی آن اولین قدم‌های زندگی برداشته شده، مزه آن خاک در کودکی به دهانمان رفته و بُن و ریشه ما از آنجاست. شاعر و نویسنده‌ای که جلای وطن کرده، نیلوفر است، شمعدانی است، لاله است، ارغوان است بُن کَن شده... باید باقی عمر را در گلدانی به نام " یاد وطن " زندگی کند... چه زندگی کردنی، چه زیستنی، با دلِ همیشه تنگ، با گلویی پر از خاکِ بغضِ وطن... نویسنده غربت نشین درختِ ریشه کن شده است، ناشیانه هَرَس شده، برگ و تنه‌اش لاغر و ریشه در هوا...
خالقِ آیدینِ سمفونی مردگان، امروز در غربت با زندگی وداع گفته است. متاستاز جانش را گرفته ولی کیست که نداند عباس معروفی هم مانند بسیاران زندگی را نیمه‌کاره زیست. زندگی خارج از خاکِ وطن نیمه کاره است چنانکه مُردن و دفن شدن در آن نیمه کاره است... زندگی بدون آزادی نیمه‌کاره است... سفر به سلامت پدرِ سورمه...
