سخت می‌گیری به خودت منِ عزیزم، سخت می‌گیری. داری از ته‌مانده‌ی | آويژه‌اى براى هنر
سخت می‌گیری به خودت منِ عزیزم، سخت می‌گیری. داری از ته‌مانده‌ی توانت برای بالا رفتن از قله‌ی آرزوهات بهره می‌گیری، داری بیش از ظرفیت یک انسان عادی تلاش می‌کنی، داری بی‌وقفه پیش می‌روی و تمرکزت را گذاشته‌ای روی مقصد و از هیچ چیز لذت نمی‌بری. شده‌ای شبیه به کوهنوردی که ارتفاع‌زده شده، قلبش تند تند می‌زند و نفس کم‌آورده اما همچنان چشم به قله دارد و دست بردار نیست. با خودت مهربان‌تر باش، به خودت اجازه‌ی خطا و مجال کمی نفس کشیدن و آرام گرفتن بده. ببین! داری خودت را اذیت می‌کنی، داری چوب لای چرخ آرامش خودت می‌گذاری، کمی صبور باش، کمی آرام بگیر و مثل آدم‌های دیگر، زندگی‌ات را بکن. آن بالا روی قله هیچ خبری نیست! به حرفم گوش کن، نفس عمیقی بکش، آرام باش و از مسیر لذت ببر.
