سندرم خستگی مزمن شامل علایم جسمانی زیادی است که از لحاظ پزشکی قابل توجیه نیستند و نمی توان آن را یک بیماری جسمی پنداشت.
《نشانه ها》:
مشخصه اصلی آن یعنی خستگی، فرسودگی یا بی رمقی ذهنی یا فیزیکی شدید است و می تواند از 50% فعالیت های بیمار بکاهد. دیگر نشانه های این بیماری عبارتند از: نقص حافظه یا تمرکز حواس، خشکی یا ناراحتی گلو، گره های لنفاوی دردناک یا متورم، درد عضلات، درد مفاصل بدون التهاب، سردرد، مختل شدن خواب، خوابی که تجدید کننده قوا نیست و ناخوشی بعد از فعالیت سنگین. برای تشخیص این بیماری حداقل 4 مورد از این علایم باید حضور داشته باشند. اگر خستگی 6 ماه ادامه یابد به عنوان خستگی مزمن شناخته می شود.
ظهور این علایم ارتباطی به فعالیت فیزیکی یا ذهنی ندارد و با استراحت نیز از بین نمی روند. به معاینه فیزیکی برای صحت تشخیص نمی توان اعتماد کرد زیرا که ممکن است به عنوان مثال، بیماری گره های لنفاوی دردناکی داشته باشد اما هیچ گونه تورمی در گره های لنفاوی اش مشاهده نشود.
ادامه....
