منافع ملّی کشورها و منافع ملّی ما موضع کشورها و دولت‌های آ | " ایمضا "
منافع ملّی کشورها و منافع ملّی ما
موضع کشورها و دولت‌های آن در قبال مسائل سیاسی جهانی ، منطقه‌ای و داخلی موضوعی از پیش تعریف شده است و آن چیزی جز در نظر گرفتن منافع سیاسی حاکمیت و دولت و مردم کشور مطبوعه نیست؛ اما بعضاً گروههای سیاسی مرتبط با آن کشور ممکن است مواضع متفاوتی در قبال همان موضوع اتخاذ نمایند که قابل بحث است.
اخیراً قضیه منافع ملّی در مسئله جنگ اسراییل و فلسطین در خارج، و نیز در قضیه انتخابات آتی ریاست‌جمهوری در داخل، خود را نمایان می‌نماید، و گروه‌هایی چون پهلویست و پان‌ایرانیست، تروریست کُردی و... که خود را وام‌دار اسراییل می‌دانند و نیز در راستای عناد و دشمنی با جمهوری اسلامی همواره طرف اسراییل را گرفته‌اند و همچنین در قضیه انتخابات ریاست‌جمهوری که آنرا تحریم کرده‌اند. در سوی دیگر می‌بینیم فعالین مدنی تُرک بمانند خیلی از اتفاقات سیاسی موضع واحد و مشخصی در قبال این قضایا از خود نشان نداده‌اند، شاید این حرکتشان در ظاهر به دلیل در اولویت بودن منافع ملیِ ملت ترک نسبت به موضوعات خارج از این حیطه باشد؛ اما بعضاً مشاهده میشود که بعضی از افراد منسوب به جنبش ملی-مدنی تُرک، همراه با گروههای معاند با جمهوری اسلامی، دشمنی را ارجح بر منافع ملی ملت ترک قرار داده و می‌دهند! همان کسانی که از ۵۰-۴۰ میلیون ترک دم میزنند اما بجای همراهی با ملت‌شان برای رسیدن به حقوقی که تنها به پشتوانه همین ملت احقاق شدنی است، خود را از آنها جدا کرده و خود را جزوی از کشورهای مستقل تُرکی می‌دانند که منافع ملی کشور و مردمانشان از پیش تعریف شده و در اولویت بوده، هست و خواهد بود؛ اما این به اصطلاح فعالین ملی متوّهم، منافع این کشورها را با منافع ملت خود اشتباه گرفته‌اند! و گاه با طرفداری از دشمن قسم‌خورده ترکان ایران یعنی اسراییل و گاه با تحریم انتخابات، با دشمنان یکصدساله ترکان ایران همراه شده، و بدتر از آن، جوانان و فعالین مدنی تُرک را دچار اشتباه در انتخاب مسیر می‌نمایند؛ آخر به چه قیمتی؟!
در پایان بعنوان یکی از هزاران فعال داخل، بار دیگر از آن کسانی که همواره در جریان حوادث مختلف، فعالین داخلی و مردم عادی را اصلی‌ترین بازوی این حرکت می‌دانند، بجای اینگونه نظرات فریبنده، ایشان را در راه پیگیری حقوق از دست رفته‌شان تشویق نمایند ؛ روی دیگر سخنم فعالین داخلی و مردم عامه است که در این شرایط حساس با اندیشه‌ی مستقل خود در راه پیگیری حقوق خود و ملت‌شان بطور مجدّانه و مصمّم‌تر از گذشته، بدون توجه به وسوسه‌های متوهّمانه، به راه خود ادامه دهند./ گه‌له‌جک بیزیم‌دیر
