فقیر و خسته به درگاهت آمدم.... هرگز نبودی ذره‌ای چون مردم دنی | گنجشکهای پاییز(اعظم‌سعادتمند)
فقیر و خسته به درگاهت آمدم....
هرگز نبودی ذره‌ای چون مردم دنیا حتی نخوردی دانه‌ای از گندم دنیا قدت نمی‌گنجید زیر طارم این شهر ای خاک پایت آسمان هفتم دنیا دور از تو غیر از پیله‌ی ظلمت چه می‌بافیم با این کلاف کهنه‌ی سردرگم دنیا زهر است وقتی بهترینِ دوستانت را کشته است بی‌رحمانه شهد قُلزم دنیا هرقدر می‌شد نیش زد، سم ریخت، غم پاشید بر جسم و بر جان و جهانت کژدم دنیا #اعظم_سعادتمند @azamsaadatmand
