«فراتر از یک مسجد» #دو_واحد_تاریخ دانشگاه که باز بود، ستو | هیأت الزهرا(س) دانشگاه شریف
«فراتر از یک مسجد»
#دو_واحد_تاریخ
دانشگاه که باز بود، ستونهای قطور مسجد، گوشههای دنجی را برای دانشجوها فراهم میکرد؛ دانشجوهایی که یا برای خلوت با خالق پایشان به مسجد باز میشد، یا برای درس خواندنهای دستهجمعی و گپوگفتهای دوستانه و یا حتی برای استراحت بین کلاسهای دانشگاه. رمضان هم که دیگر ماه مسجد بود؛ سفرههای افطاریهای ساده بعد از نماز مغرب و عشاء، سخنرانی و جزءخوانی بعد از نماز ظهر و عصر زیر گنبد بزرگ مسجد، مناجات سحرهای ماه مبارک و شبهای قدر شلوغ مسجد.
ایده طراحی و احداث مسجد دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۳۵۸، پس از اینکه دانشگاهها در جمهوری اسلامی خود را با شرایط منطبق کردند، در شورای دانشگاه مطرح شد و پس از بررسیهای صورتگرفته محل فعلی مسجد، بهترین محل برای احداث مسجد دانشگاه تشخیص داده شد؛ زمینی که در سالهای حکومت پهلوی محل استقرار گارد شاهنشاهی در دانشگاه بود. طرح مسجد به مسابقه گذاشته شد و بیش از بیست طرح برای مسجد ارائه شد.
سال ۱۳۶۰، هیئت امنا برای ساخت مسجد تشکیل شد. در بازنگری تخصصی توسط یک گروه معماری، طرح مهندس حجت، که حالا دکتر حجت و استاد دانشگاه تهران است، ندیمی، شریف تهرانی و ابوذری بهتر از طرحهای دیگر تشخیص داده شد و طی چندین جلسه از آنها خواسته شد طرح خود را به صورت کامل ارائه دهند. دکتر #علی_حاجیلو، استاد دانشکده مکانیک هم به عنوان مجری پروژه انتخاب شد.
در واقع، مسجد دانشگاه به همراه چند ساختمان دیگر، با ایده احیای معماری سنتی ایرانی اسلامی، در کشور ساخته شدند. در ساخت مسجد، معماری سنتی و ایدههای معماری جدید با هم تلفیق شده است. برای مثال، ستونهای مسجد و سازه اصلی بتونی است اما گنبد به شیوه کاملا سنتی و به شکل خشتی با طراحی دوجداره ساخته شده است. عمده بودجه مسجد از سوی خیرین و کمکهای مردمی تأمین شده است. از حدود سال ۶۴ با وجود آنکه مسجد نیمهکاره بود و هنوز تکمیل نشده بود، نماز جماعت دانشگاه در ساختمان نیمهتمام مسجد اقامه میشد. هدف این بود که مردم در جریان ساخت مسجد قرار بگیرند و نیاز مبرمی که به وجود مسجد است، لمس شود و با کمکهای مردمی و پیگیری مدیران پروژه زودتر تکمیل شود.
اوایل دهه ۹۰ جمعیت نمازگزار مسجد در نماز ظهر، به حدی رسیده بود که حتی بخشهایی از حیاط مسجد هم مفروش میشد، البته در زمانهایی که شرایط جوی اجازه میداد. به همین دلیل دانشگاه و نهاد رهبری به فکر توسعه مسجد میافتند و با مشورت دکتر مهدی حجت، طراح و معمار مسجد، از بین ایدههای موجود برای توسعه، مانند مسقف کردن حیاط، توسعه از سمت قبله را انتخاب میکنند. با تخریب انبارها و مغازههای مسجد در ضلع خیابان آزادی، مرحله اجرایی طرح توسعه آغاز شده و بعد از شش ماه عملیات عمرانی، طرح توسعه مسجد شهریور ۹۲ افتتاح و حدود سیصد متر به فضای مسجد افزوده میشود و این یعنی یکونیم برابر شدن فضای قبلی شبستان مسجد تا در قسمت شبستان ظرفیت مسجد از پانصد نفر به نزدیک هشتصد نفر برسد.
در شماره ۵۶۱ روزنامه، #ابوذر_تمسکی به بهانه افتتاح بخش توسعهیافته مسجد گزارشی نوشته بود از حالوهوا و معماری مسجد و تاریخچه آن. این گزارش را در سایت روزنامه میتوانید بخوانید.