#تحمل_آزار_دیگران شخصی پیش من (آیت الله حائری شیرازی) آمده ب | باب المعارف

#تحمل_آزار_دیگران


شخصی پیش من (آیت الله حائری شیرازی) آمده بود و از تعبیری که جایی درباره او به زبان رانده بودند، ناراحت بود. به او گفتم حرفی درباره تو زده ‏اند که دلت از آن حرف آتش گرفته است. اما آیا دلت برای ظلمی که به «خودت» شده بیشتر می سوزد یا برای ظلمی که به «آنها» شده؟
گفتم، فرض کن تو در بلندی نشسته‏ای و طرف دستش به تو نمی‏ رسد. هرچه می‏کند، چیزی گیر نمی ‏آورد زیر پا بگذارد تا دستش به تو برسد. بچه ‏ی شیرخواره خودش را که در آن نزدیکی است، برمی‏دارد و زیر پایش می‏گذارد تا قدّش بالا بیاید. یعنی به‏ اندازه‏ ی شصت هفتاد کیلو بار روی بچه‏ ی شش‏ ماهه فشار می ‏آورد تا دو تا مشت به تو بزند. تو در آن حالت که بچه ‏ی او زیر پایش دارد جان می‏دهد، از این ناراحت هستی که مشت می‏خوری یا دلت برای آن بچه می‏سوزد؟!
گفت: قطعا بچه‏ ی او که زیر پایش دارد جان می‏دهد، برای من رنج‏ آورتر است.
پرسیدم: بچه آدم پیشش عزیزتر است یا ایمانش؟
برو ببین آن که به تو ناروا نسبت داده، آیا در قلبش لذت مناجات با خدا مانده؟ دیگر از اشک شب چیزی مانده؟