چیزی دگر مانده ست از این پیکرم؟ نه
تو فکر کن یک لحظه بودم محترم...نه
خولی همین که چادرم را با خودش برد
گفتم به او نامرد دیگر معجرم نه
تو آشنایی با کبودی های صورت
من را ببین هستم شبیه مادرم؟ نه؟
دروازه ی ساعات و بازار و خرابه
اینها نبوده درد های آخرم نه...
تازه رسیدم به یزید و بزم نحسش
خیلی جسارت کرده بر راس تو،کم نه
آن مرد شامی یک کنیز از ما طلب کرد
حلقه زده اشکم به چشمم خواهرم نه...
الٰهی بِحُرْمَةِ رُقَیة بِنتَ الحُسَین عَجِّلْ لِوَلیِّکَ القائمِ المُنْتَظَرِ الفَتْحِ والفَرَجِ والتأییدِ والقیامِ وسَهِّلْ مَخْرَجَه
