2022-02-23 20:31:33
متن شبهه
من شما دینداران را به چالش می کشم که تنها یک کار شرافت مندانه بیان کنید که بدون دین قابل انجام نباشد.
امکان ندارد و شما نمی توانید حتی یک نمونه بیاورید!
پاسخ به شبهه
منشأ این شبهه، به بحثی علمی درباره رابطه دین و اخلاق مرتبط می شود. طبق یکی از نظریات مطرح در این بحث، اگر دین نباشد، اخلاق به کلّی از بین خواهد رفت و این دین است که اخلاق را به وجود می آورد. لذا شبهه کننده با طرح این چالش می خواهد نشان دهد که بدون دین هم می شود زندگی اخلاقی داشت.
پاسخ به این شبهه را در دو محور تبیین می کنیم:
دین و اخلاق هر دو به یکدیگر نیازمندند:
دین اصلاً ادعا ندارد که منشأ اخلاق است، بنابراین اصل این چالش، ناموجّه است. رابطه دین و اخلاق یک رابطه مکمّلی است. یعنی در مواردی دین به اخلاق کمک می کند و در مواردی نیز اخلاق به دین کمک می رساند. هم دین نیازمند اخلاق است و هم اخلاق نیازمند دین.
منشأ اصلی اخلاق، عقل و فطرت انسانی است. انسان با عقل و فطرت خود، بسیاری از اصول اخلاقی را درک می کند.
مثلاً عقل می فهمد که عدالت و راستگویی و امانت داری خوب است و ظلم و دروغ و خیانت در امانت بد است.
نقش دین در تقویت و تکمیل اخلاق این است که در تشخیص مصادیق فعل اخلاقی، به انسان کمک می کند.
مثلاً ما می دانیم عدالت خوب است و ظلم بد و میدانیم مجرم را باید مجازات کرد. اما نمی توانیم بفهمیم که یک دزد را چگونه مجازات کنیم تا به او ظلم نشود. به او یک سیلی بزنیم؟ شش ماه زندانی اش کنیم؟ اعدامش کنیم؟ کدام یک از این مجازات ها، متناسب با جرم اوست؟
در این موارد که عقل توان تشخیص مصادیق حکم اخلاقی را ندارد، دین به کمک انسان می آید و مصداق را به ما نشان می دهد.
فایده دیگر دین این است که به اخلاق هدف و انگیزه می دهد.
دین، هدف فعل اخلاقی را کمال نفسانی و قرب الهی می داند در حالی که مکاتب اخلاقی غیر دینی، سود، لذت و ... را هدف اخلاق می دانند؛ در حالی که این اهداف هر کدام مشکلات لا ینحلی را ایجاد می کنند.
همچنین دین با تعیین مجازات و پاداش دنیوی و اخروی، انذار و تبشیر، توصیه های مکرر، معرفی الگوهای اخلاقی و ... انگیزه رعایت اخلاق را در جامعه تقویت می کند.
قلمرو دین وسیع تر از قلمرو اخلاق است:
پیش فرض شبهه فوق این است که قلمرو دین محدود به حوزه اخلاق است؛ پس وقتی می توان بدون دین، زندگی اخلاق مدارانه ای داشت، دیگر نیازی به دین نداریم.
اما این پیش فرض غلط است زیرا دین، مجموعه ای از معارف و دستورات است که انسان را به سمت کمال و سعادت ابدی رهنمون می کند.
قلمرو اخلاق، تنظیم روابط و تعاملات انسانی است.
اما دین علاوه بر آن، به ما یاد می دهد که چه افعالی ما را به کمال و سعادت اخروی می رساند و چه افعالی ما را از آن دور می کند.
دین به ما یاد می دهد که چطور زندگی ابدی و اخروی خود را بسازیم.
دین درباره دنیا، علاوه بر اخلاق، حقوق و سیاست نیز به ما می آموزد.
بنابراین، قلمرو دین بسیار گسترده تر از قلمرو اخلاق است. پس برفرض اگر برای زیست اخلاقی، نیازی به دین نداشته باشیم، دلیل نمی شود که در هیچ حوزه دیگری بی نیاز از دین باشیم و اساساً دینداری امری لغو و بیهوده باشد.
کانال جامع پاسخ به شبهات وشایعات در #فضای_مجازی
https://chat.whatsapp.com/C79vipNISQGESv6288xaba
--_---_---_---_---_---_---_--
* «در جورینو.، جوری نو ببینید» *
* لینک های دعوت به خانواده بزرگ جورینو *
(گروه یک)
https://chat.whatsapp.com/H0sD4JFaGUBFNLAWGm4YQr
(گروه هفت)
https://chat.whatsapp.com/LIFm2RlF9IKKouw1SnH2Tm
(گروه هشت)
https://chat.whatsapp.com/GiK1C7QDZ1FElnQ7Zsretu
_ مطالب هر *۱۰ گروه* یکسان است_
245 views17:31
ب
