بانو سیمین بهبهانی

2022-09-01 18:17:07 •••
این تصویر، یادگاری‌ست از واپسین دیدار سیمین بهبهانی و عباس معروفی‌. عباس معروفی در توضیح این دیدار نوشته است:

«من در کنار سیمین چه در خانه، چه در کانون نویسندگان، چه هنگامی که مدیر مجله‌ی ادبی بودم و چه به عنوان یک نویسنده از موهبت‌های بی‌نظیری بهره برده‌ام. و این افتخار نصیبم شده که شاگرد او باشم؛ رفیقش، پسرش و همراهش.

زمانی که مجله‌ام توقیف بود کسی جرأت نداشت سراغی از من بگیرد. در هنگامه‌ای که خیل ارباب رجوع و دوست و آشنا دورم را خالی کردند تنها سیمین بهبهانی بود که دو سال تمام هر روز حالم را می‌پرسید، تلفن خاموش دفتر مجله‌ام هر روز یک‌بار به صدا درمی‌آمد و امروز صبح باز تلفن زنگ زد، گوشی را برداشتم، گفت سلام؛ گفتم خانم بهبهانی.

آمده بود برلین برای شرکت در کنفرانس جهانی پن. گفت دلم برات تنگ شده، باید حتماً ببینمت. به دیدارش رفتم، با هم به خانه‌ی هدایت آمدیم، کمی در فضای کتاب‌ها و چاپخانه چرخید. بعد با هم به رستوران رفتیم، با هم شام خوردیم و حرف زدیم.

با او برگشتم به تمام سال‌هایی که در ایران کار می‌کردیم و در تمامی نام‌ها و یادها چرخیدیم. حمید مصدق، هوشنگ گلشیری، منوچهر آتشی، احمد شاملو، م.آزاد، فریدون مشیری، محمد مختاری، محمود دولت‌آبادی، محمدعلی سپانلو، جواد مجابی، محمد حقوقی، نصرت رحمانی، منیرو روانی‌پور، شهرنوش پارسی‌پور، بیژن نجدی، ضیاء موحد، ناصر زراعتی، جعفر شهری، سیمین دانشور، احمد محمود، اسماعیل فصیح، اسماعیل جمشیدی و آن همه آدم و یاد و خاطره.»
••
••
و امروز عباس معروفی هم به ستارگان خاموش آسمان فرهنگ و ادبیات ایران پیوست. دو رمان معروف او «سمفونی مردگان» و «سال بلوا» در شمار باارزش‌ترین آثار داستانی زبان فارسی هستند و افزون بر آن‌ها با چندین رمان دیگر، مجموعه داستان‌ها و اشعار، نمایشنامه‌ها و مقالات و عمری تکاپوی فرهنگی‌‌اش، کارنامه‌ی ادبی درخشانی از خود به یادگار گذاشت.
افزون بر آثار ادبی باارزش اما، آزادگی و ستم‌ستیزی او نکته‌ی دیگری‌ست که از یادها فراموش نخواهد شد. معروفی نویسنده‌ای شریف و آزاده و ستم‌ستیز بود که همه‌ی وزن وزین ادبی خود را همواره در کفه‌ی مبارزه با سانسور، ستم، اختناق و سرکوب گذاشت و از آزادی بیان و شرافت قلم پاسداری کرد. به جهت همین مبارزه‌ی جانانه بود که روانه‌ی تبعید شد و امروز آخرین برگ دفتر زندگانی پرثمرش در خاک غربت ورق خورد.
روانش در آرامش ابدی و یاد و نامش همواره گرامی باد.
••
••
#عباس_معروفی
#سیمین_بهبهانی

@banu_siminbehbahani باز کردن / نظر دهید

2022-09-01 18:16:37 واپسین دیدار عباس معروفی و سیمین بهبهانی
سال ۱۳۸۹ - برلین

@banu_siminbehbahani باز کردن / نظر دهید

2022-09-01 18:15:45 عباس معروفی در کنار سیمین بهبهانی

یادشان گرامی باد

@banu_siminbehabahani باز کردن / نظر دهید

2022-08-23 20:35:05 پس از انقلاب بازداشتش کردند، استخوانش را در زندان شکستند و صدروز او را در حبس نگه داشتند و به دلیل شرایط وخیم جسمی آزادش کردند. خانه‌اش را مصادره کردند و کلیه سوابق کاری‌اش را نابود.این سرنوشت پرویز ناتل خانلری است که عمری به فرهنگ ایران‌زمین خدمت کرد.

امروز سالگرد درگذشت پرویز ناتل خانلری است.
کسی که نادر نادرپور در موردش گفت:
«در تاریخ هفت‌ قرن اخیر ادبیات فارسی کسی را نمی‌توان یافت که چون پرویز ناتل خانلری که در زمینه‌های مختلف گفتن و نوشتن آثاری چنین فراوان و سودمند پدید آورده باشد».

«فرج سرکوهی» - منتقد ادبی - می‌نویسد:‌«عمری خلاق، پربار و با عزت و احترام را پشت سر گذاشته بود، اما برخورد حکومت و رسانه‌های جمهوری اسلامی با او چندان ضدفرهنگی و غیرانسانی بود که چند ماهی پیش از مرگ جمله‌ای را که سالیانی پیش به دوران جنگ جهانی، خطاب به فرزندش نوشته بود به یاد آورد و برای من که در حاشیه مصاحبه با مجله آدینه از او حکایت وزیر شدن و زندان را پرسیده بودم تکرار کرد: سرگذشت من خون دل خوردن و دندان به جگر افشردن بود».

درباره پرویز ناتل خانلری بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Parviz_Natel_Khanlari

#پرویز_ناتل_خانلری #پروفایل #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech باز کردن / نظر دهید

2022-08-23 07:49:42 •••
هنوز موی بسته را...
•
•
هنوز موی بسته را / اگر به شانه وا کنم
بسا اسیر خسته را / ز حلقه‌ها رها کنم

هنوز خیل عاشقان / امید بسته در زمان
خوشند و مست ازین گمان / که کامشان روا کنم

مرا همین ز شعر بس، / که مست باده‌ی هوس
ز روی و مو به هر نفس / هزار ماجرا کنم!

از این کلام مختصر / مرا قضا شد این قدَر
که تُرّهات خویش را / نثار طرّه‌ها کنم!

ز قامت حقیقتی / به پا نشد قیامتی
من از فریب قامتی / قیامتی به پا کنم

کلام مقتضای حق / تباه شد به هر ورق
چه چاره غیر آن که من / خلاف مقتضا کنم؟

گرفته گوش داوران / فتاده کار، با کران
در این سکوت بی‌کران / بگو که را صدا کنم؟

حکایت «سر و زبان» / درست شد به امتحان
به «سرخ» بند بسته‌ام / که «سبز» را رها کنم

تلاش بی‌ثمر مرا / کشید سوی قهقرا
چو آب می‌رود «چنین» / چرا «چنان» شنا کنم؟

سزد که همچو ماکیان / به جرعه‌یی ز آبدان
سری کنم بر آسمان / دعا کنم... ثنا کنم...!
.
‌.
.
چه رفت بر زبا مرا؟ / که شرم باد از آن مرا!
به یک دل و به یک زبان / دوگانگی چرا کنم؟

ز عمر، سهم بیشتر / ریا نکرده شد به سر
بدین که مانده مختصر / دگر چرا ریا کنم؟

چو خود به حق نمی‌رسم / قسم به حق! همین بسم
که خام آن رسیدگان / به دیده توتیا کنم

طهور جام شوکران / نصیب شد به طاهران
به نوش آن پیمبران / سلامی آشنا کنم...
•
•
تیر ۵۵
سیمین بهبهانی
از دفتر «خطی ز سرعت و از آتش»
••
••
@banu_siminbehbahani باز کردن / نظر دهید

2022-08-19 15:42:18 نه انتظار است با ما
که قرن‌ها دادخواهی‌ست...
•••
شعرخوانی بانو سیمین بهبهانی
شهریور ۱۳۶۹ - آمریکا
.
.
.
هشت سال از درگذشت سیمین بهبهانی، جاودان‌بانوی غزل ایران‌زمین گذشت.
یادش گرامی باد
•••
@banu_siminbehbahani باز کردن / نظر دهید

2022-08-14 18:17:04 درگذشت شاعر گرانمایهٔ سرزمینمان استاد هوشنگ ابتهاج (ه‍. ا. سایه) را به جامعهٔ ادبی و هنری ایران و خانواده و دوستداران ایشان و به ویژه خدمت دخت ارجمندشان بانو یلدا ابتهاج تسلیت عرض می‌کنیم.

@banu_siminbehbahani باز کردن / نظر دهید

2022-08-14 18:13:10 سخنان سیمین بهبهانی
در مراسم بزرگداشت هوشنگ ابتهاج «سایه»
در کانون زبان فارسی
(به همت مجله ی بخارا)
یکشنبه ۵ آبان ۱۳۹۲

@banu_siminbehbahani باز کردن / نظر دهید

2022-03-18 16:48:55

در سال ۱۴۰۰ خورشیدی، هنر دوبله و اجرای ایران‌زمین نیز شماری از پرتلاش‌ترین هنرمندانش را از دست داد.
به رسم هر ساله، با احترام، به یاد آنان که رفتند و آثارشان را در گنجینه‌ی هنر سرزمینشان به یادگار نهادند.

یادشان گرامی و نام و آثارشان جاودان باد.

@banu_siminbehbahani باز کردن / نظر دهید

2022-03-17 23:26:11
سال ۱۴۰۰، عزیزان زیادی از جمع هنرمندان موسیقی ایران‌زمین نیز کم شدند.
به رسم هر ساله، با احترام، یاد می‌آریم از آنان که رفتند و نواهای خاطره‌سازشان را در گنجینه‌ی هنر سرزمینمشان به یادگار نهادند.

یادشان گرامی و نام و آثارشان جاودان باد.

@banu_siminbehbahani باز کردن / نظر دهید