بازخوانی اکوسیستم استارتاپی، به بهانه پایان کار دولت دوازدهم | عرزشی
بازخوانی اکوسیستم استارتاپی، به بهانه پایان کار دولت دوازدهم
قریب به یک دهه از ورود واژه #استارت‌آپ و ادبیات همراه آن به ایران می‌گذرد. این مفاهیم در ادامه جریان کارآفرینی رایج در کشور و همچنین ترندهای جهانی، در اوایل دهه ۹۰ به طور طبیعی و آرام‌آرام راه خود را به سمت ایجاد یک ادبیات و اکوسیستم نوین باز می‌کرد. اما در همان اوایل و به خصوص در آغاز دولت یازدهم، این جریان از سیر طبیعی خود جدا شد و برای ترویج بیشتر آن ریل‌گذاری‌های خاصی انجام گرفت.
حامی اصلی این فضا در این سال‌ها معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری بوده است، اما به مرور بخش‌های مختلفی از حاکمیت به این عرصه ورود کرده و هر کدام در گوشه‌ای از این اکوسیستم جریانی را ایجاد کرده‌اند. یکی از نتایج این ورودها گره خوردن استارت‌آپ با مفاهیم دیگری مانند شرکت‌های #دانش‌بنیان و اقتصاد دانش‌بنیان بوده است.
دانشگاه‌های ما خصوصا دانشگاه‌های برتر مثل #شریف نیز به سرعت با مطرح کردن ایده دانشگاه نسل سوم و ایجاد نهادها و رویدادهای جدید در دانشگاه مانند شتاب‌دهنده‌ها و پارک‌های علم و فناوری خود را به این اکوسیستم متصل کردند و جریانی بزرگ از دانشجویان را به این سمت و سو سوق دادند.
این اکوسیستم و حاصل آن مکررا به عنوان یک ایده موفقِ پیاده‌سازی شده توسط این دولت مطرح شده و جزو معدود مسائلی است که جریان‌های سیاسیِ دیگر در کشور، درباره آن نقد قابل توجهی ندارند؛ بلکه خود آنها هم موافق و مدافع گسترش بیشتر این اکوسیستم هستند و اگر اختلاف نظری هست تنها در جزییات است.
اما در بین این اتمسفر عجیب و مثبت نظرات، گاهی صداهایی به گوش می‌رسد که نقدهایی جدی به این سیاست‌گذاری دارند و معتقدند بایستی بازنگری‌هایی در این زمینه صورت گیرد. حال به بهانه پایان یک دهه از عمر این اکوسیستم و اتمام کار دولت دوازدهم، می‌خواهیم در چند جلسه به بررسی وجوه مختلف این اکوسیستم بپردازیم و در نهایت ببینیم این اکوسیستم باید به چه سمتی هدایت شود. در گام اول رابطه دانشگاه و اکوسیستم استارتاپی را وسط گذاشته و قصد داریم با محوریت دانشگاه شریف این رابطه را بررسی کنیم.
