بسم الله الرحمن الرحیم نامدگان برسند، رفتگان برگردند، #غدیر | عرزشی
بسم الله الرحمن الرحیم
نامدگان برسند، رفتگان برگردند، #غدیر این جاست!
نگاه کردن به بلندای جهاز شتران و قدم زدن کنار آبگیر غدیر و منتظر ماندن برای دریافت یک ابلاغ، آنهم در گرمای صحرای حجاز! بیایید بازگردیم به ۱۴۰۰ سال قبل و لابه لای جمعیت صد و بیست هزار نفری و در کنار بَخٍ بَخٍها و تبریکها، بگردیم و کندوکاو کنیم به امید آنکه توشهای به درازای ابدیت و تسکینی برای قلوب و افکار هزاران ساله انسان بیابیم. آنسان که فریب جنس تقلبی در بازار امروزی جشنها و پایکوبیها را نخوریم که از غدیر دم میزنند اما هیچ تقلایی برای رسیدن به غایت غدیر نمیکنند که غایت، ایجاد جامعه بیطبقهی توحیدی برمبنای تحقق نظام امت و امامت است. در این عصر جاهلیت مدرن که تقریبا تمامی مفاهیم الهی کاربرد غیرالهی و مخدر پیدا کردهاند، برای دیدن و بیشتر دیدن معجزه وصایت نبی و آن اکسیر نهفتهای که غدیر برایمان به ارمغان آورده، باید از امامت گفت و بلافاصله از امت و نقش حیاتی آن در پیاده شدن طرح امام صحبت کرد و پس از این دو، صحبت از رابطه و حقوق و تکالیف دو طرفهای که در این نظم اجتماعی شکل میگیرد، به میان خواهد آمد. در حین این بازخوانی اندیشه غدیر، سری هم به وضع موجود و شرایط خودمان بزنیم! آیا نظام ما که برآمده از انقلابی علوی است، نظم امامت و امت را در بر دارد؟ اگر در مسیر طی شده، مشکلات و عقب ماندگیهایی هست - که هست - موانع چیست و راهکار کجاست؟ کجای کار میلنگد که دشمن قسم خورده خارجی و جاهل، فاسد، قدرت طلب، منافق و بیصلاحیت داخلی - که هرکدام به نحوی خاص مشغولاند – راهخدامسدودکردهاند و هرقبیله بخشی از آزادی، عدالت، استقلال و پیشرفت را که همه اینها برآمده از همان نگاه مکتبی و غدیر اصیل است نه منفک از آن، به تاراج برده است؟ پس به دنبال شاقول بگردیم! در بین خود محرومان و مستضعفان، کنار بیشناسنامهها و بیهویتها و میان کودکانی که از تحصیل منع شدهاند. همانهایی که تبعیض باعث شده تا سالها در یک وضعیت نابسامان، گذران عمر کنند و برای آنکه در میان اجدادشان ایرانی نیست، دم برنیاوردند. آیا ما امتی هستیم حول امام؟ و سپس در پی راه اصلاح باشیم! ببینیم آیا میتوان قدمی برداشت و از آبرو و توان خود خرج کرد تا به آرمان رسید و دگرگونی عظیمو انقلابی دوباره برپا کرد؟ یا باید کودکانه دست از آرمان و غایت شست و ناکارآمدی را گردن آن انداخت؟ آری؛ شنیدن پیام « النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ » در میان جمعیت متراکم روز واقعه و دیدن لحظهی بالارفتن دست خدا، در گرو تکاپو برای دستیابی به این پرسشهاست و این همان پیامی است که باید حاضر به غائب و پدر به فرزند تا روز قیامت برساند.