آقای گاپنیک باز پرسید: - تو واقعا نمی‌توانی توضیح بدهی که چه اتفاقی برای پول‌ها افتاده است؟ - من ... من آن را ندزدیده‌ام! او مدتی طولانی با دقت به من نگاه کرد، انگار که منتظر چیزی بود. وقتی جوابی نشنید حالتش تغییر کرد: - این ناامیدکننده است، لوئیزا. من می‌دانم که اگنس خیلی به تو علاقه دارد و احساس می‌کند تو خیلی کمک حال او هستی. اما من نمی‌توانم کسی را که به او اعتماد ندارم در خانه‌ی خود نگه دارم. اگنس گفت: لئونارد !؟ اما او دستش را بالا برد و اجازه صحبت به اگنس را نداد - نه عزیزم، من قبلا هم چنین تجربه‌ای داشته‌ام. متاسفم، لوئیزا، تو همین الان اخراج شدی!! تو یک ساعت مهلت داری که اتاقت را خالی کنی، آدرس می‌دهی تا مایکل هرچه که به تو تعلق دارد را برایت بفرستد. به تو یادآوری می کنم که محتوای قراردادت افشا نخواهد شد. دیگر بحثی نیست. امیدوارم این همان اندازه که به نفع ماست به نفع تو هم باشد. رنگ از صورت اگنس پرید و گفت: - نه. لئونارد، تو نمی‌توانی این کار را بکنی! - بیشتر از این بحث نمی‌کنم. باید سر کار بروم. لوئیزا، زمان تو از الان شروع شد. او ایستاد و منتظر ماند تا از اتاق خارج شوم ...
